BCCPAM000533-7-28p1d000000000

Hispania cappuccini in Romani Pontificis perpetua ~blivione e_sse videntur. Recordare Domine, quid acciderit nobis, intuere ~t ~epi~e op~rob1~ nostrum. Rev.me Pater, respice in nos, et misericordia motus, isus <?vibus dispersis Pastor~m , quo indigent, Iargiri pro viribus curamini. Mementote v10ctorum, tamquam sunul vinctus. Hac nostris jam diu est in votis. Sed iam ad numerum Fratrum veniamus. Vobis notum facio, quod ex quatercentis et amplius qui in hac Provinda exclustrationis tempore _commorabantur, in praesentiarum centum, et duodeci, tantum remanent. Et quoad vitae t~~orem pro ceno habendum eos omni tempore bono nomine, repputatione honorifica fuisse perfruitos: nisi Í,auci, paucissimi excipiantur, qui sui s_ca~dalis publicis initis exclaustrationis decorem nostri ordinis deturpaverunt, ipsmsque esplendorem obnubilavere. Illis quidam paucissimis P. Thomas a Benifayó merito adnumerandus venit; qui ante exclaustrationem Praelatu ac suo Lectori dura crux fuit. Atque in ipsa exclaustratione ad fatalistas deflexit, plura gravissima scandala dedit, suae profesionis ac sacerdotalis caracteris omnino oblitus. Conversus tandem a vía sua mala, veste talari, quam prius non noverat, Vicario Ecclesiastico hujus Diescesis sistitit, a quo statim rejectus fuit. Postea in Segorbicensem Episcopatum se contulit, ibique non minus amaros haec arbor dedit fructus. Sed quid immormur? Haec et alía, que dicere pudet, quaeque honore affecerunt, vere despectum, vere horribilem hunc Fratrem cunctis oculis semper aparuisse abs dubio est. Hinc fit, quod bonum nomen in hac Provincia numquam retinnerit, ac meam confidentiam coeterorumque, bonorum Fratrum nulatenus meruerit. Si in Colegio Sancti Spiritus de Observantia ad quod se transtulit, inspiciamus, ibi raro, aut numquam degere, certo certius est. Si vero in nostro Sta.e Magdalenae coenobio, quod me adjuvante, apertum fui, colocatum intueamur, nec ilic unum annum complevisse in sua residentia; melius dicam: trium mensium spatio vix extitisse necese est fatemur. At quid in causa esse potuit, uta dicto coenobio Frater iste rescesserit, illudque tandem deseum erit. Sola superbia, sola ambitio, sive dominandi cupiditas, sola libertad peragrandi quocumque vellet; quod coeteri Fratres merito egre ferebant. • Qµae cum ita sint, ¿quis relatum Thomam ad stabilienda, minusve regenda missionariorum Colegí a Deo vocatum fuisse unquam credet? Miramini, Rev.me Pater, ab ejusmodi Thoma, scandali referto, inconstanti, serpentis astutia pollente te esse fultum, atque in illius astutiae rede omnium captum. Nullam quidem missionem, maxime in hanc Provinciam eidem conferretur, si meo concilio, ut par erat, uteremini. Utilius foret, ut in Americam, sine Palestinam in qua abire Archiepiscopus Valentinus et ego licentiam ipsi tantum dedimus, a Vtra. Rev.ma missus fuisset. Verumtamen Vestram disposicionem veneror, ac vestro honoris consulens auxilium quod possibile fuerit, eidem impertiar. Provinciales in Hispania tantum inferno foro gaud~nt;. nam in E:xt~rno plum~eis pedibus ambulamus. Qua propter, et ob amantudines amanssimas quas m Magdalenae coenonio devoravimus ubi nec umbram regularis observantiae vidimus, nullum ordinem, nullam clausur~. nullum profectum, nullam perseverantiam in Fratribus, qui hodie veniebant, mane revertebantur, eo quod coenobium ab hujus Ordinarii jurisdictione omnino dependeat, nos ab eodem rescedere, nullumque auxilium in foro externmo ipso praebere denique coacti sumus. Ad D~it?res _q~od a_tinet; nulli sunt, nec umquam fuere in hac Provincia postquam anuqw, qw 10 ulumo Capitulo fuerunt electi e vita descesserunt Sed quomodo in isti~ dificillimis ~ircunstantiis hoc opus sit excequendum, pe~tus ign~ramus. _Fa~um foret, s1 e~ Hisp~ quemadmodum coeteri Religiosorum Or~mes, V1carm:111 Gen~ralem, s1ve Coffilssarium Apostolicum ipsi Cappuccini pos1derent. At qwd prohibet, Rev.me Pater, quod V.ra Reverend.ma mediante (salva manente Bula Inter graviores) Vicarius, vel Comissarius Apostqlicus' nobis