BCCPAM000533-7-28p1d000000000

[EXPOSICIOi r DEL P. ANTONIO DE FOYOS AL MINISTRO GENERAL SOBRE P. TOMAS DE BENIFAYO (5 FEBRERO 1860)] [Fotocopia APCV 0123/4; original en el Archivo General de Roma G 140, V] Reverendissime, ac dilectis.me Pater: Desiderio desideravi hanc vestram Epistolam trigesimo die Januari receptam videre, ac perlegere; quamque mihi gratis~irnam fuise fa~eor. Sed quod ve~tra_ mens super missionem P. Thomae circa Coenobmm Stae. Manae Magdalen~e sigmficata mihi fuerit nec ullum verbum, nec ullam lineram in prima vesrra epistola invenl, neque inve~o. Si hoc dictum ad lineras pennissori~s ips~ P. Thomae d~tas refera~; nec Episcopo, nec mihi ab eodem Thomae eas tradita fuisse ~erto certtus ~~t, ut J~ diximus. Fratrem istum omni tempore, maxime in aperttone Coenobu Manae Magdalenae me adjuvisse cunctis Fratribus notum est. M~abantur Fr~tres, etiam ipsi qui nunc Thomam sequntur, quod tam firmiter eum adJuvarem; q~1.bus seq.uentem responsionem dedimus: "Pastor sum, licet indignus, ac mei n_iunen_s propnum ~~t, ovem errantem quaerere, et in Christi ovili colocare". Verum mgr~titudo, et du_n~a cordis illius magna fuit; ipsius opera verbis non responderunt; bis vocatus, bis m Coenobio vidi, et bis illud, ac me, qui in ipso degebam, dereliquit. Qua propter Episcopus alium Fratrem nostrum observantissimum, atque Praedicatorem eximium elegit in Praesidem illius Coenobii, qui ibi nunc extat, cum laude et decore nostri Ordinis. Nihilominus, Rvemae. Pater, vestram voluntatem, vestraque consilia adimplere semper sum paratus; si P. Thomas non ut rebolutionarius ac rebelis, ut nunc est, divisiones inter Fratres adhuc promovens (quod teste coelo, tormentum mihi durissimum est) sed ut veros Religiosus, humilis, et obediens, vía recta, regulari opus suum agredi, ac perficere desideret, quamvis in praesenti statu Episcopi ostium omnino illi clausum esse pro certo habeatis nolo. Bonum promovere, Dei gloriam, et salutem animarum, nostri Ordinis decorem, pacem et unitatem inter Fratres pro viribus curare, in delicüs semper habui. Merito gloriabor Provinciam hanc Valentinam pace, unltate, ac zelo observantiae regularis aliis praecellere; sed pro dolor! pacem hanc, et unitatem aneratam adhuc videmus; divisiones inter Fratres culpa P. Thomae perdurant, quasque a missione a Vtra. Rvema. ipsi data veluti a fonte manare cuncti observantissimi patres una mecum fatentur. Crede mihi, Revmae. Pater, malitia cordis istius Fratris diabolica est. Jugum obectientiae cuique Praelato a se rejecere paratus est: sagacitas, superbia, arrogantia, hypocris farisaica manent in eo altae repositae: spiritum Christi no habet, sed muncti. Potenti ratione hoc dico. Unde fi.t, ut vestram autoritatem, nec meam vere recognoscat, a revereatur: hoc ex scripto suo, quod prae oculis babeo, aperte deducitur. Praeceptum illi fuerat a Vtra. Revma. in vestris litteris permissionis exequend.is meum consensum obtinere debere; ejusmodo consensum ob rationes in altera mea Epistola allatas ipsi praeabere distutl: eo q ucxl horribilem opposiccionem ex parte hujus Episcopi vid~rem quid mali in hoc ego feci? et si nulla culpa in me est, quod Ep1~c~pum c~>ntran':1111 habeat, ¿cur ut hostis infemissimus in me insurgit, verbis, ac scnptts omnmo falsis, et calumniosis, queae hic dicere pudet? Pater Revme. itterum dico: mihi crede, sagacissimus, audacissimus, rebolutionarius iste Frater esr cancer est, qui si illico non amputetur, horribilia mala et scandala producet. ' . . S~ quid immo~or? P. Thomam, hi~ repeto, ad stabilienda,ad minusve regenda nuss1onano~ Colegia a Deo vocatum fuisse, nullus qui eum vere cognoscat, unquam credet. Vos sc1t1s, quod arbor mala bonos fructus no facit. Eh.u! horrore adhuc affldor ossa mea contremiscunt, quoties nefanda crimina istius Fratris mihi in mente~ veni1!-13t! Oculta_~ erant. ~e~ informationem de ipsius vitae et moribus, quam Dommus lliustnssrmus Nuncms m Regno Hispaniae ab isto Episcopo petüt, quamque