BCCPAM000528-4-19p1d000000000
niliare Deo, Sr expéóta aia ejus. Atténde ne se- kúttus in stultítiam bumilitris. Noli esse húmilis in sapiéntia tua, ne humiliátus ia stultítiam sedu= cáris. Advocátus á potentióre dis" céde; ex hoc enim magis te ad=- vocábit. Ne ímprobus sis, ne im- pingáris; $: ne longé sis ab eo, ne eas in cblivignem. Me pes ex zquo loqui cum 1llo, - das faultis verbis jilius. Ex mul- ta enim loquéla tentábit te, subrídens interrogábit te_de abs- cónditis tuis. Immitis ánimus ll- lus conservábit verba tua :S non parcet de malítia, € de vínculis,, Magna enim, 178. Ave tibi, 8 atténde diligén- L-, ter audítui tuo : quóniam cun subversióne tua ámbulas, Au- diens vero illa quasi in somnis vi- de, € vigilábis. Omni yita tua dilige Deum, tx invoca illum in salúte tua. Omne ánimal diligit símile sibi: sic 8 omuis homo próximum sibi. Omnis caro ad sí- mile sibi conjungétur, $ ombnis homo. símili sui soclábitur. Si communicábit lupus agno ali- guándo , sic peccátor justo. Qué communicátio santto hómini ad canem? aut que pirs díviti ad páuperem ? Que sunt, 178. FERIA QUINTA. De libro Ecclesiástici. Ealus vir qui mon “est 1áfsus ) verbo ex ore suo, 8x non est <tímulátus in tristitia delíCti, Fe- fix quí non hábuit ánimi sui tris- títiam, 8 non éxcidit á spe. sua. Viro cúpido $ tenáci sine ratió- ne est substántia , £ hómini lívi- do ad quid áurum? Qui acérbat ex ánimo suo injústé, áliis cón- gregat, 82 in bonis illíus álius lu= xurlábitur, Qui sibí nequam est, cui álii bonus erit ? Ex non jucun- dábitur in bonis suis. In principio, 176, Ui sibi Yividef; nihil est ¡llo néquius, 8: hec reddítio est malítiz ililus; 8 si bene fé cerit, ignoránter, 8.non volens facit: Kx ia novíssimo manifestát 195 malítiam suam. Nequam est ócu- lus lívidi, € avértens fáciem suam , despíciens ánimam suam. Insatiábilis óculus cópidi in parte iniquitatis: non satiádi- tur donec consúmat arefáciens ánimam suam. Oculus malus ad mala : 8: non saciábitur pane, sed índigens 8x in tristitia erit super mensam suam. Gyrum coli, 176. 1li si habes, bénefac tecum, Se Deo dignas oblatiónes offer. Memor esto, quóniam mors non tardat, 8 testaméntum inferó- rum, quia demonstrátum est tibi: testaméntum enim hujus mundi morte mpogriétur. Ante mortem bénefac amíco tuo, $ secúndúm vires tuas expórrigens da púuperi. Non defraudéris á die bono, 8 partícula boni doni non te praeté- reat. Nonne áliis relínques dolóres 8r labóres tuos in divisióne sortis? Da, 8 áccipe, Ez justifica ánimam tuam. Ante óbitum tuum operáre justítiam : quóniam non est apud íonferos inveuire clbum. Emítte Dómine, 176. FERIA SEXTA. De libro Ecclesiástici, 1li peccásti? non adiícias [te- rúm: sed 8r de prístinis de- precáre ut tibi dimittántur. Qua- si a fácie cólubri fuge peccáta : Be si accésseris ad illa, suscipient te. Dentes leónis , dentes ejus, inter= ficiéntes ánimas hbóminum. Quasi rhompbea bis acúóta omunis iní- quitas, plage illius non est sáni- tas. Objurgátio E injúris -annul- lábunt substántiam : € domus quee nimis lócuplex est, annullá- bitur supérbia : sic substántia su= pérbi eradicábitur. Da mibi, Dómine, 177. Eprecátlo páuperis ex ore us- que ad áures ejus pervéniet, judícium festináto advéniet i1li. Qui odit correptiónem, vestl- um est peccatóris: 8r quí timet eum, conyertétur ad cor suum. Notus A longé potens lingua audá- ci: 8É sensátus scit labi se ab ipso. vi eedíficat domum suam impén- ¡is aliénis, quasi qui cólligit lá- pides suos ia dr Stuppa is 4 2
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz