BCCPAM000528-4-19p1d000000000

raos réperi 8: áliam vani- co sale: umus est, de se- cóndum non habet, nel filium, non fratrem, Q tamen laboráre pon cessat, nec satiántur óculi ejus divítils: nec recógitat, dicens: Cui labóro, dy fráudo ánimam meam bonis? la hoc quoque vá- nitas est, d afitictio pessima. Magna, 178. "Elius est ergo duos esse si- mul, quam unum : habent enim emolumentum societátis suz : si unus cecíderit , ab áltero fulciétur. Ve soli : quia cúm ce- ciderit, non habet sublevántem se. Et si dormierint duo, fovebún- tur mútuó : uns quómodo cale= fet? Et si quispiam prevalúerit contra ununi, duo resistunt elz funículus triplex difficile rúmpi- tur. Mélior est puer pauper $ sám piens, a. sene tí stulro, qui nes cit previdére in pósterúm. Que sunt, 178, FERIA QUINTA. De libro Ecclesiáste, TE témer? quid loquáris,neque cor tuum sit velox ad pro- jeréndum sermónem coram Dep. Deus enim in celo, % tu super terram : idcírco sint páuci sermó- nes tui, Multas curas sequúntur sómnia, $ in multis sermóvibus joveuiétur stultitia. Si quid vovís- ti Deo, ne moréris réddere: dis- plicet enim ei infidélis de stulta promíssio. Sed quodcúmque vó- veris, redde; multóque mélius est non vóvere, quám post yo- tum promissa non réddere. ln principio, 176. E déderis os tum ut peccá- re fácias carnem tuam : ne- que dicas coram Angelo: Non est providéntia: ne forté irátus Deus contra sermónes tuos , díssipet cuncta ópera mánuum tuárum. Ubi multa sunt sómnia , plúrime subt vavitátes, 8 sermónes innú- meri: tu veró Deum time. Si yí- deris calúmnias egenórum, 82 vio- Jénta judícia; Y subvérti justítiam in província., nen máréris super hoc negótio : quía excélso excel» sior est álius : 8: super hos quo= que eminentióres sunt álii, Sí (ne 13 superunivérse terra rex Ímperat serviénti. Gyrum , _176. Várus non implébitur pecánia: de qui amat divitias, frug- tum von cáplet ex eis: $ hoc erge vánitas. Ubi multe sunt opes, multi $ qui cómedunt eas. Et quid prodest possessóri, nisi quod cernit divitias óculis suis ? Dulcis est somnus operánti, sive parum, sivemultum cómedat ; satúritas autem dívitis pon sinit eum dor- mire. Est de ália infirmitas péssi- ma, quam vidi sub sole :d vitia conservátse in malum dómini sul. Péreuat enim in afhiiótióne péssi- ma: generávit filium, qui la sum- ma egestáte erit. Ye, Emítte, Dómine, 176. FERIA SEXTA, De libro Ecclesiáste. eo 4 Cap. £. + St 8 áliud malum , quod vi- E, disub sole, Y quidem fré- ens apud bómines. Vir, cui de- it Deus divitias, $ substántiam, É honórem, 3 nihil deest ánimas sue ex ómnibus que desíderat: nec tríbuit ei potestátem Deus ut cómedat ex eo, sed bomo extrá= neus vorábit illud. Hoc vánitas, e misería magna est. Da mihi, 177. 1 genúerit quíspilam centum líberos, di víxerit multos an- nos, de plures dies tátis habñe- rit, € ánima ilíus non utátur bonissubstáutize sure, sepulturáque cáreat: de hoc ego pronúntio quod mélior illo sit abortivus. Frustrá enim venit,8 pergit ad ténebras, €: oblivióne delébitur nomen ejus. Non vidit solem, neque cognóvit distántiam boni $ mail, etiam si duóbus miltibus annis víxerit, 8l non fúerit perfrúitus bonis, Inítium , 177. Onne ad unum locum, pró- “4. perant ómoia ? Omuis labor hóminis in ore ejus: sed ábima ejus von implebitur. Quid habet ámpliús sápiens á stulto ? 8: quid páuper nisi ut pergat ¡illuc, ubi est vita? Mélius est vidére quod cúpias , quan desideráre avod nes-