BCCPAM000528-4-19p1d000000000

rs Ae p 7 142 uxórem : tantúmmodo esto vir fortis ,8r preeliáre bella Dómini. Saul autem reputábat, dicens: Non sit manus mea in eum ,sed sit super eum manus Philisthinó- Tun» Audi Dómine , 135. FERIA QUINTA. De libro primo Regum. Ocútrus est autem Saúl'ad Jó- natbam filium suum, $ ad ÚMhes servos suos, ut occiderent David. Porró Jónathas filius Saul diligébat David valdé. Et indicá- vit Jónathas David, dicens: Que- rit Saul pater meus occidere te: quaprópter obsérva te quaso mané, manébis clam , € abs- condéris. Ego autem egrédieos stabo juxta patrem meum in agro, ubicúmque fúeris: $ ego lóquar de te ad patrem meum : % quod- cúmque vídero, nuntiábo tibi, Preparáte , 133. Ocútus est ergo Jónathas de David bona ad Saul patrem Sut : dixítque ad eum : Ne pec- ces Rex in servum tuum- David, quia non peccávit tibi-, Y ópera ejus bona sunt tibi valde. Et pó- suit ánimam suam in manu sua, 8 percássit Philistheum , € fe- cit Dóminus salútem —magnam univérso Israéli : vidísti, 8 letá- tus es. Quare ergo peccas in sán- guine innóxio, interficiens Da- vid , qui est absque culpa ? Quód cúm audísset Saul, placátus voce Jónathe , jurávits Vivit Dómi- nus , quia non occidétur. Deus ómnium , 133. Otum éstáútem rursum bel- lum: $ egréssus David, Pughávit advérsus Philísthiim: percussitque eos plaga magna, de fugérunt á fácie ejus, Et fictus est spíritus Dómini malus in Saul. Sedebat autem in domo sua, 82 tenébat lánceam : Porró David psallebat maou sua, Nisúsque est Saul configere David láncea in paríete , Sr declinávit Davida fá- cie Saul: láncea autem casso yúl- nere perláta est in paríetem , 8z David fugit , 8 salvátus est noc- te illa. Dóminus, qui erípuit, 133, FERIA s De libro primo Raga Ugit áutem David dea Í , quee est in Rámarha fiténsque locútus est Coram yy" tha : Quid feci ? que est ¡ Vó mea , «k quód peccátum Mi patrem tuum, quia varita mam meam ? Qui dixit el; Al non moriéris ; neque enjm 6 pater meus ut Brando parvum , nisi priús ingi mibi: hune Ps celda ter meus sermónem tantúmpg Nequáquam erit istud, Percússit ,.134. T jurávit TÚFSUM Dáy ille ait; Scit profad e túu5 , quia inveni grátiam inó lis tuis, 8: dicet : Nesciat hoi nathas, ne forté tristétur, Qu imó vivit Dóminus , 8 vivitia * ma tua, quía uno tantim (4 dicam) gradu , ego morsque di dimur. Et ait Jónathas ad Dw Quodcúmque díxerit mihi ¿nz tua, fáciam tibi. Montes Gelboé , 134. Ixit autém David ad lim tham : Ecce caléndzy CráStino, $ ego ex more p4 sóleo juxta regem ad vescénta dimítte ergo me. ut abscónde; agro usque ad. vésperam ditils tie. Si respíciens requisierity pater tuus, respondébis el: lh ávit me David , ut iret celeís n Bétblehem civitátem sus quia víctime solémoes ibiw univérsis contribúlibus suis dé xerit, bené: Pax erit serv Si autem fúeritirátus , scitogá compléta est malítia ejus. Ego te tuli, 134. SABBATO, De libro primo Regum. Enft “autem David 10'M ad Achímelech sacerdiis S obstúpuit Achímelech, eb6 venísset David. Et dixit el: (+ re tu solus, 6% nullus est te Et ait David ad Achímelei* cerdótem : Rex preecépit mibis mónem, Y dixit: Nemosciat 1 propter quam missus es 4 mi! cujúsmodi preecépta tibi dédes nam Gi púeris condíxi in ll: