BCCCAP00000000000000000001808

egin ta beren zigorrak izenpetuak. Oien lekua ez dek au. Oiek lenbailen atera egin bear diz– kiagu. Emendik eraman, oientzat jasoak dau– den espetxe aundi oietakoren hatera, beren zi– gorra 'anjasan dezaten. - Deabruak aleenak! -nioken nerekiko-. Larri asko ikusi ziñuztedan, begi aundi gorri– tuakin, orain zuekin dabiltzan otso oien men– de, ardí gaixoak bezela, gu arlote auei la– guntza eske: Olako ekartzeko, alako eramate– ko. Diru zikin ortatik zerbait dezutelako, orain tengo espetxe-lagunak zapaldu nai al dituzute? Orain ez al gaituk gu lengoak? Orain ez al dezute gure alde ezer egin bear? Aundizki oiek beti olakoak izan dituk: txikia– ren bizkar bizi ta arraixkuan erabat bakarrik beraren- suertera utzi, berak ondo ta seguruan jarri diranean. Ez diguzute lezio txarra ema– ten. Uste dit erriak ikasi ta epaituko zaituzte– la. Baña au, an ta emen betiko lana dek: za– kur aundien artean zaunka ugari elkarri, txi– kien aurrean; baña txikiak zapaltzeko elkarre– kin ondo konpondu. Gazteak gaituk eta odol berokoak. Billaukeri au ez diagu aztuko. Nik an entzun nuenez, beñepin, !anean asiak itun, eta espetxera ortara etorriak. Gu ez geundeken ondo: kartzelan, eun metroren barruan, andik ertetzeko eskubide– rik gabe, arma-pean etxe. ta kanpo, ezeren as– katasunik gabe, persoriak ez bagiña bezela. Neretzat, askatasuna kendu exkero, gizona ez dek gizona. Jainkoak askatasunerako egin baizuen. 10