BCCCAP00000000000000000001806

i~aten iraun, _bet~ supritzeko. Etzekit, bada, lll~, aukeran Jarn ezkero, beti oñazetan bizi bano, ezerezera biurtzea ez ote nuken auke– ratuko. Beldurgarria dek benetan Jesusek Ju– dasengatik esana: «Obe zuen orrek, ez balitz JJ/0)). Nere inpemoa, beñepein, oraJ°ndam'k así dek. Etzekit egundo bukatuko dan. Kezka gaizto auek ezin uxatuz, iritxi zan bere artaldera. Ez baizeukan San Migel'etik urruti. Orain epailleak bazekien nonbait mendi aietan bizi zala, ta ziur asko artzairen bate– kin; udazkenean beera jeixten diran oieta– koekin noski, ta alegiñak egingo zituen ar– kitzen ote zuen. Artzai nagusia, erri aldera joana, -etzan artaldearekin bizi ere-, arratsalde erdi aldera etorri zitzaion, eta berri kaxkar samarra eka– rri: Erri ondoan gizon bat il zutela. Ta mutil gazte aundi bat zala iltzallea, ikusitakoak esan zutenez. - Ezagutzen autenak, i ote aizen esan zi– datek. - Ala jainkia! Emen ere ezagutzen al naute? Ez nauk, bada, etorri ezkero, errira jetxi. Ortan ere deabruak zirika asi ote zaiz– kit? San Migel'en, bai, izan nauk. lri esan nin. Bi ordu baño len emen nioken. Zer ga– raitan gutxi gora-beera izan uan eriotz ori? - Atzo arratsaldean, zazpirak alde ortan, esan didatenez. - Ez badet bi lekutan batera egoteko 67