BCCCAP00000000000000000001806

- Besteei bai ta neri ez? Deabru urdea aleena! Lotsatua zutitu zan andik. - Zertarako etorri ote nauk ni onera? Au ez dek bizitzea. Obe nikek arkaitz ontan bee– ra nere burua arnilduko banu, orrela ibilli baño. Praixku an ikusi zuenean, laxterka azaldu zan erriko epaillea: - Espetxetik iges egindako gizon-iltzalle bat da! Eutsi, eutsi orri! Baña an etzan aren adiskiderik azaldu. Praixkuk antzeman zion an etzala bere etsairik azaltzen; ta, urreratu zan arte, itxo– gin zion bertan txutik. - Baitua ago, baitua! -oiuka epailleak. - Zertan zatoz onera, olio loka bezela, kakareka? Urbil zaite, urbil! Erakutsiko dizut ernen nor dagoen baitua. Baña atzetik iñor etzetorkiola oarturik, atzera egin zuen. An zebillen jendea etzan artara joana. - Alix orrek kalte aundia egiten didazu. Praixkuk, bein andik urrundu zanean, ne– garrari ernan zion, ume batek bezela, pago aundi baten zañetan exerita. - Zertarako etorri ote nauk ni onera? Orra nere azkeneko itxaropena! Nola ote da– kite denak nere izena? Aitortu orduko, beti– ko erantzuna nere belarrietara. Izatea ornen dek gizonaren doairik onena. Inpernuan dau– denak erarnan ornen lezatekek ango supriki– zuna, izateagatik. Ori ere tristea dek orratik: 66