BCCCAP00000000000000000001806

zer erabaki artuko zuen. Etzijoan ura bere lagunik maiteenetako bat salatzera. Aiek joan ta bereala azaldu zan itzaia. Ostalariak esan zion nola bi udal-ertzain aren billa zebiltzan, auzitegira eramateko as– moan. An ez arkitzean, amaren etxera joa– nak zirala. - Ondo zegok -erantzun zion-. Zuzenean joango nauk. Ez <lit udal-ertzaiñen bearrik. Zuzentasunari begiratzen badiote, ez <lit uste luzaroan espetxean edukiko nautenik. - Gizatxar petral bat dalako, orrela ibilli bearra ere... Au dek gizon paketsu baten al– derdia! Bazter guzietan okasioa zuen umea ori uan. Etziok erriak negar askorik egin. Bi anai gazteenak berdiñak zetozek. - Nik egin bearko <lit, bada. Arek ekarri zizkidak aldrebeskeri auek guziak. Amak geiena kezkatzen niok. - Bakarrik geratuko dala, alegia. - Nere gora-beeren berri jakin artean, arreba laxter dek ezkontzekoa ta etxera eka– rriko al dik. Samingarria neretzat: eztaietara joaterik ez, eta arrebaren aldetik nik egin bear nin aita jaun egiterik ez <lit izango, nos– ki. Agur, ostalari. Agian ez nauk balara ba– tean ikusiko. - Ez adilla orren ezkorra izan. Txuxenean auzitegira joan zan. Etzuen oso begizkoa epaillea. Etzan errikoa ere. Amaika lan egin zion. Baña etzion xentimo– rik kobratu. 40