BCCCAP00000000000000000001806

- lrakurri orduko, orixe berbera pentsatu nuen nik ere. Baña surnindua geratu nintzan. Nere eskubide guziak zapaldu dituzte. Ez daga ezer egiterik. Baña ernaten didaten naz– ka agertu gabe ez det utziko. Arek ez du ernengo eriotza besterik egin. Jakiña: zigorra rnerezi zuen, uste gabean egiñagatik . - Utzi , bada, au nere esku. Oraintxe ber– tan joango naiz, errian zabaldu baño len ja– kin dezan. - Ez. Errian zabaldu da. Ta badakit erna– kurneren batzuk, beren dolu-rniñak ernatera, joanak badirala. Ordu erdi baño len , Joxeparen etxeko atea jo zuen. Baña, ordurako, leiotik ikusia zeukan etortzen . - Garai ontan zertara ote dator ori? Baz– kaltzera ez noski. Oiek beranduago ibiltzen dituk. Nere sernearen berriren batzuk izango dizkik. Zoritxarrez, egia izango dek ernaku– rne oiek esan didatena. - Arratsalde on , Joxepa. - Baita zuri ere, bikario jauna. Nolaz zu nere etxera? - Zergatik ez? Jainkoaren aurrerako zuen denen kargoa daukat nik-eta. - Bai, bai. Ala da. Zuk zerbaiten eginki– zuna badakartzu, ta gutxi gora-beera badakit zer dan ori . - Bai, noski. Onuzkero entzuna izango dezu. - Atoz sukaldera. An itzegingo degu. Sukaldeko epelean exerita, jaulki zuen 125