BCCCAP00000000000000000001805

ka txepetxek kabia egindako orrna zarrak. Txurietako arnorratuenetako bat uan orko rnaiorazkua; aundi, ausarditsu ta indartsua ga– ñera. Lau beltzetako batera, ta berak bakarrik, katibu egin ornen zizkin bein. Etxea erraustu zioten arnorruz, Altza'ko iru edo lau baserririk onenak kiskaliz, iges joan uan emendik. Zartu ta gero, noizbait azaldu uan ainbeste azio txar egin zuan errira. Xarra ta luzaroan miñez ederki aitu ta gero, Jainkoari kontu eman zioken gaxoak. Ataño erraustu orduko, gure baserriari eraso zioteken. Zerbaitetarako gauza ziran puskak, oraindik gelditzen ziran pixarrak, atera zizki– teken kanpora; eta nai zutena egin, an geratu giñun ixil-ixil begira. Azpitik zetozenak, gañera baño len, mendia jota lertzen itun; goitik zetozenak, berriz, fi-fi-fi gañari eraginda, aurreko arkaitzean. Iñundik iñora ezin ziteken gure etxerik asmatu. Aurreko rnendixka orren kolkoan babestua baidago. Etsi zutenean, ixpi bat biali ziteken: gure baserri orí nun zegon ark erakutsiko ziela. Alper-alperrik itun aien jardunak; kañoi txar arekin ezin zi– teken ezer egin. Ernengo gazteak, ixpia arrapa– tuta, bizia kendu zioteken. Iru urte nizkin ar– tean, eta gogoratzen nauk. Orduantxe utzi zio– teken pakean. Lenbiziko gudatean kiskali zuten baserria, txutik geratu uan azkenekoan. Gaurko aurrerapenak izan balituzte, laxter bukatuko zizkiteken etxe xar onekikoak. Aurreko talare artan, gero luzaroan eduki ornen ziteken kañoi xar ura, eta goizero uraxe ikusi gabeko onik ez ornen nin izaten. 38