BCCCAP00000000000000000001805

Ura andik tiroka ari zala arraisku txarra baizeu– katen, <lana zegon bezela utzita, gazteak, nere aitajaun zana ere bai, rnendira atera omen itun. Odol-ustutzen, ia azkenetan, arrapatu ziteken. Bataiorakoan neri begira-begira egon zan rnike– lete bibote-aundi ura ornen uan. Bereala alkar ezagutu ornen ziteken, eta aitajaunari pake-pa– kean eskua luzatu ere bai; eta, bien eskuak bat egiñik, danak hatera Nere Jesukristo ]auna erre– zatu ornen ziteken. Eskerrak ernan nai zitun itxuran, irriparrez, gazte aien besoetan ernan ornen zin bizia. Gorroto aundi gabe zebilleken ura ere gudan. Berran zuloa egin, lurra ernan, zurezko gurutzetxo bat aienez lotua gañean jarri, Aita gure bana esan ta lasai-lasai bazkaldu ornen ziteken. Gaur oraindik billatuko nizkikek bere ezurrak. Izen aundiko gizona ornen uan; mike– lete Arandia edo ortatsuko izenekoa. Ainbeste urtean, itxura gabeko gudate odol– tsu arek, leporaño ase ta nazkatua zeukaken jen– dea. Udara aldean beñipin, gudari bat ikusi gabe asteak igaro ondoren, gutxiena uste zan orduan azaltzen itun txuriak edo beltzak, arrapatzen zu– tena berekin erarnanaz, baita rnutil sasoikorik ere topatzen bazuten. Odol otzean bere anai, bat' iltzeko prest dagon batí, urte guziko irabaziak kendu ta sendi gixajo bat, iñorekin sartu•gabe pake-pakean bizi zana, rniseririk gorrienea'n :utzia– gatik, zer ajola bear ziok? Banko batetik in:da– rrean lapurreta egiten duan batí bi tiro errtaten– zizkiotek, eta beste orí ez al da indart'ean dapu– rreta egitea? Jaungoikoak goikoentzat eta be~, koentzat eman zizkin bere aginduak; eta-- gizon,