BCCCAP00000000000000000001805

- Arek bukatu zizkin, bada, rnundu onta– ko eginkizunak. Bala zorrotz ta etsai guziak ezín zutena, gasolin pixar batek egin zin. Gure sukaldean sagardo edanaz, aren gerta– kari asko esan zizkiguteken; baña ura nolakoa zan erakusteko, bi puntu aski dizkigu. Langilleen batalloiko guardietako bat, ara– goitar kankallu bat ornen uan. Berak zionez, in– darrean berdiñik etzuala uste zuan oietakoa; ba– ña berez atsegin ta otxana. Bein, arro-arro, ala desapio egin ornen zieken: - Euskaldunak sona besterik ez dezute! Zalaparta ugari; beartzean, ezer gutxi! Indar– tsuak zeratela, askotan entzun dit. Zuen artean bat baldin bada, datorrela! Jokatuko ziot nai duana, aurreko arri baldar au zeñek lenago jaso! - Ekatzak bosteko ori! -bien eskuak es– tutuz erantzun zioteken-. Egiña zeok! Bai; lo– tsatuko aun baserritar txiki bat ekarriko diegu! Etorri ornen uan nere sernea, eta, begiratuan, Dabid eta Goliat ornen ziruditeken biak. Golia– tek bereala jan zin bestea, aixa irabaziko ziola– koan. Txotx egin ziteken eta semeak irabazi. Onek aukeratu bear zein noiz asi, eta kankallua así uan lenengo. Zutik eta aurrez, egundoko saioak egin ornen zizkin, baña ezin. Gerritara aixa ekartzen ornen zin arria. Ura ta geiago jasotzeko indarra bai ornen zeukaken arek, baño oso baldarra ornen uan arria. Gerritik bizkarrera ezin jaso. Gero, autsetan etzanta jarririk, arria noizbait bizka– rreratu ornen zin, eta, bere ura bizkarrean zuala, 259