BCCCAP00000000000000000001805

BORDAXAR Txantxangorri kantariak badik bere kabia. Asko maite duana gañera. Obeak, erosoagoak, atsegiñagoak ere, bearbada geienak izango di– tuk. Baña orí dek nerea, eta etzeukat saltzeko. Bere ama, eder ta aberats ez dalako, zapuzten <luan semea, ezin gentzakek semetzat eduki. Bere aberri, sorterri ta jaio ta bizi izan zan seas– ka goxoa maite ez dituna, neretzat ez dek gi– zona. Bean, ketan daukagun orí dek txantxan– gorri kantariaren kabia. Aoa ezik, biotza ere bete-bete egiten didan Bordaxar. Maitaleak ezin dik maiterik aztu. Txantxan– gorri kantariak ez dik Bordaxarrik aztuko. Nereak kontatzen así baño len, kabiaz itz batzuk esatea, zer derizkiok, Ataño? - Nere iritziz, bearrezkoa dala. Bota daki– zuna! - Garai batean, Jainkoak zekik noiz, ikaz– kiñen txabola txar bat ornen uan ori, baso itxu baten erdian jasoa. Ortik Antxo aldera, mando– -bide zakar bat ebaki ziteken lenengo. Or egiten