BCCCAP00000000000000000001803

onda ikasi, ortarako egokierak askotan izan ziz– kin ta. Leku errexak bazirala bazekiken. Baña illun– pean nola billatu? Eta putzu sakon hatera eror– tzen bazan, zeñek atera? Ibai-ertzetik ertzeta joan uan luzaroan au- ' rrera, ea leku erosorik billatzen zuen. Ots aun– día zeramaki.ken ibaiak, euritea igaro berria uan ta. Bakar-bakarrik illunpean ibai ura igaro bea– rrak beldurra ematen zioken; Baña atzera egi– teko beranduegi uan. Bertan itoko bazan ere, onezkero etzin atzerarik egingo. Ai! Gizon iltzalle aien aurtean ez balu oiu ura egin, etzin orain orrela ibilli hearrik. Baña bere biotz mazalak saldu zin. Bazekiken, ikusi ta ezagututa, ez ikusia egin zutela..Bazekiken gañera, beren lenengo lana bera iltzea izango zutela. Bereala arkitu zin zabal-leku aundi bat. Er– dian, legar-pilla legorra. Beste gañerakoa, txara ta sasia. Illun zegoken gogotik. Illargia, erten ta sartu. Ego aldetik jotzen zuela zirudiken aizeak: Ura izango uan lengusuak esaten ziciten leku errex aietakoren bat. Itxuraz, beñepin, ala ziru 0 diken. Errex igaro uan legar-pillaraño, oñakin ia urik ukuitu gabe. Eta, bere ustez, beste alderaño ere etzegoken arraixku aundirik. Leku úra an utzita, aurrera joan uan, orain– dik ea leku errexagorik billatzen ote zuen. Baña 44