BCCCAP00000000000000000001803

- Ortatik ere badaukat aukera. Tiroen oiartzuna estatura iritxi zanean, bost gizon zeu• den nerekin baratzan izketan. Oietako bat zure. aita zan, eta ala esan zigun: «Eiztariak izateko, ez al dita berandu xamarreko tiroak oiek? Nai badezu galdetu, ez det uste ukatuko duenik.» Deitu zin bere aita ta onek garbi-garbi esan zioken: - Bai, seme, bai. Egia dek ori. Joxe ez dek gezurretan ari. Etzioken beste galderarik egin. Txuxenean etxera biali zin. Eguzkia bezin argi, Joxe etzala errudun. Alkateak orí ikasi zuenean, sumindua etorri uan epaillearengana. - Baña zer egin dek? Joxe zala erruduna eta ura zigortzekotan geratu ez giñun bada? Zerk atzera egin arazi dik? - Esaiok nere aitari. Lapur-bidean tiroak entzun ziranean, nere aita ta beste lau lagun Jo– xerekin ornen zeudeken solasean beren ostatuko baratzan, eta nere aüa ez dek edozeñekin ibiltzen. Bikarioa, botikarioa, maisua eta sendagillea izan– go zizkin bere lagunak. Oiei ez sinistezkeroz, zeñi sinistu bear zioat? Lapurra arrapatzezkeroz, beste bide batetik jo bearko detala esan zidak. - Oiek bostak ostatuan al itun? Ondo zain– dua zeukateken, ala jainkia. Eta Txori? - Amabost urteko mutil gazte mazal batí ezin erantsiko zioagu Pelixen eriotza. Armaren