BCCCAP00000000000000000001803

Danboliña lurrean atez gora jarriko zin. Za– baldu ta atearen •bí aldeetatik jarriko zízkioken aítonak bere atzapar aundí aiek, sartz.erakoan saskitxotik etzedin gaztañik lurrera erori. Atea itxi ta su gañean jarriko zin laratzetik danbolin xarra txíntxilik. - Aizak, J oxe -ura uan bere billobarik za– rrena-. Artzak eure aulki txikí ori eta eragiok danboliñari kontuz-kontuz, ik. ondo dakiken be– zela, ortan iaioa aiz ta. Lote txiki orí beti botako zioken, kontentu ari zedin, gure berri ondo bazekíken-ta. Denok bere ondoan eseriko giñun, bikoitzak al zuen bezela ta al zuen lekuan. Txíkíena ez. Txikiena jostari bere belaunetan artuko zin eta, kírrínk eta karrank danbolíñaren otsera, asiko zin ipuia. Gaztañak geiegi erre etzitezen, bere jardu– nean atseden píxka bat artuz, ala esango zioken beste billobarí: - Aizak, Iñaxio: ekatzak krisallu aundí orí, íkusí dítzagun ea gaztañak bere puntuan <lauden, atzo ere geiegi erre genizkin ta. Nik ez baitzeu– kat zuek bezelako agín eta ortzik erreegiak ja– teko, gogortu egiten dituk eta. Danboliña suaren gañetik baztertu eta, atea zabalduz, aleren batzuek aterako zizkin, eta bat. edo bi jan ondoren: - Oraindik etzeudek beren puntuan. Buel– ten batzuek geiagó emaizkiok. 17