BCCCAP00000000000000000001803

tela, Eta, otain ik arengati~ eg~n deka}:".larenga– ti,k 1 naigabez erotuko dek ga:x:oa, i jo~n aizela oartzean. Nere alaba bakarra poz~ eníango •nin eta zuek egingo ziñaten gure ondasun guzien j¡ibe. Nere semetzat pozik artuko iñudan. Orain, • orde~, nere amets guziak joan dituk. Emen ge– ratzert - baaiz, justizia ire atzetik ibillíko •dek. Ori dek gµtxiena. Emen arrazoia gallenduko uke. •Askoz okerragoak izango dituk ildako orren la– ~nak. Óiek bai ez ditekela barkatuko. Bazte– rre:n batean garbituko iñuteke, eta. neretzat nai– gaberik aundienetako hat izango uke orí. Obe dek, Txori,. etorri intzan bidetik joan. Ire bízía dek lenen~o. •. • - •• ----. Bear jauna 1 ez gera iritzi berekoak. Jus– tizi~k ez du ikasiko ere or. gertatu danaren be– rri. Óiek, onezkero, illa ixil-ixilik gorde dute eta gorde bearko. Bestela; lenengo berak baituko li– tuzteke. Oiek legez fµera baitabiltz. Jaberik e2; duten txakurrak bezela dira oiek. Ortan ez dau~ kat nik justiziaren beldurrik. Emendik amabi kis lometrora, gutxi gora-be~a, ertenzaizkigu, eta etziran nik emenikusitakoak. Bitartean badaude ainbat ~r;rixka eta.baserri. Zer dakite aiek gu non– goak geran? Garbi-garbi aitortuko. dizut: •ez dau- kat éz ju~tiziaren e~a ez rieská-lapurren beldurrik. Oiek ez c;lira nere átzetik ibilliko. Urrengoan ba~ kqntuak abeto. aterata asiko dirala lari.ear1; Joan . ba( joan egingo naiz, •• an erru gabe óñazetan .dauden thaiteak askatzera. Bañ~ nere etorri-al– diak egit1go <;litut, e:men noli,1 zabiltzaten ja0ter~ eta zubi artan gertatua_:,aip~t~en oté du_tetl t._a ea, 121