BCCCAP00000000000000000001803

tzen dizkigu. Gai ori nundik duan, lenengo ata– lean ederki adierazten digu: txikitan su ondoan entzuna ornen du, garai artan euskal sukaldeetan olako asko kontatzen zan eta. Bañan iñork asmatua ez; Astigarraga, Er– gobia·eta Txoritokieta alde orfan gertatua ornen da. Txori orrek zein zugaitzetatik zeleta egin zuan ere erakusten zuten. Neska-lapurrekin ger– tatu zitzaiona ere, alaxe kontatzen zuten. Lapu– rrak eta iltzalleak nor ziran, berak garbitu ornen zuan azkenean. Eta bera, Txori, arritzeko modu– koa ornen zan indartsua. Su ondoko gai. orí zerbait ere jantzi egingo zuala, esan bearrik ez dago. Bañan nobelagille– rik ospetsuenak ~re, orrela idatzi oi dituzte as- kotan beren liburuak. -. •• • ••• Au irakurritakoan, txikitan etxean entzunda, ko beste ipui oietakoren batekin berdin egitekq eskatu genion gtik Ataijo'ri. • Attazuritzéra zetorren jendearen aótik •ere ipui ederrik entzuna dagoala erantzun ziguti, Ploriaga'ko lñazio zana eta Aitzondo'ko Joxé Martín zana-ta, ez omen .ziran .kontatzeko rna– kalak. Gai mamitsurik bazala ipui oiétan eta bearbada egingo zuala.· • Elizan bezela, «ala izan dedilla; amen, amen>> erantzun genion. Eta liburua bukatzean irakur• leak ere betdin esango duala, ez degu dudarik egiten. A. Z. 10