BCCCAP00000000000000000001802

-Nora ote dijoaz auek? Andik bereala, andoaindar aietako bat er– dian zutela igaro itun nere au rretik. B ereala ezagutu nin , gure patiora ertetzen zana baizan . Ordu laurden bat geroxeago ekarri ziteken be– rriro bere gelara. -Ori salbatu dek -niok.en-. Etzekit zer zigor emango zioten, baña bizia salbatu dik orrek. Etziteken bestela gelara ekarriko. Ura bere lekura eramanta, goragoko bizi– tzara igo itun. Andik beste andoaindar lengoa– ren lagun batekin jetxi itun. Au ere, andik ordu laurden bat inguru, atera zan lekura ekarri zite– ken. -Ori ere aurrerako dek , bada! Ori uan nik pentsatzen nuena. Irugarrena, nere anaiaren aldameneko gela– tik eraman ziteken. Andik bereala, eramalleak ito itun, baña baitua ez. -Ori, gizarajoa, kapillar.a eraman ditek, goi– zean pusillatzeko. Au dena nera anaiak nik bezelaxe ikusten ziteken. Laugarrena ere, eraman ta an geratu uan. Baña gure deabruak bazetozeken berriz gora. Lauetatik nor eramango ote zuten lenengo? Nere anaiaren gela aurretik pasata, nerea– ren aurrean geratu itun. «Salbador Zapirajn» leitu zin naiko nekez rekete maltzur arek, etzeu– kaken eskola aundirik-eta. -Au dek guk bear deguna: número 38. Atea zabaldu zutenean, ni jantzia negoken. Argia piztu ziteken; eta, ni txutik eta jantzia 173