BCCCAP00000000000000000001796

"JASO NITUN MENDI GOIETARA NERE BEGIK, LAGUNTZA ESKIAN" J asoko ditut nere begiyak men~i galJur ~añ~tara. And1k datorktt b1zkortasuna biotz gosetu onetara. Gora io ta urbillduko naiz zeru eder atetara. Menditik ongi ikusten dira erri t'auzok zabalduta. Burruka, kezka eta larriyak antxen dabiltz naspillduta. Begoz urrutin nagon lekutik orrenbeste zalaparta. Emen, bai, noski, artu liteke garbi-garbiya asna~a. Uritan berriz zikiñ, ketua, urri-urri ta eskas.a. Mendi zorionian jarriya daukat gau eta egunez ahletsa. Ementxe bertan ta eskuz ikuituz daude zelai loratuak. Lore txuriya eziñ kontaala J ainkua Berak eratuak. Ementxe ardiya t'arkume txikik, .daude ongi bazkatuak. Andik urruti a¡i;ertzen zaigu . neurri ~abeko 1tsasua, . ta ontz1 asko bere gañian'. · Sarritan dago arrotua. Ekaitz, aizia bildurgarriyak... ura bere amorrua! Mendi gañetik gora begitu ta ikuitzazu zuk zerua. Ura da gero izango dezun betiko atsegiñ lekua. Zaizazu onez bitarte ontan ara deitzeko ordua. An malla-mallan, ta oso urrutin d,aude mendi aundiguak. Bat edo beste, goienekua, elur daude txurituak. Elurra oiek laxter eguzkik utziko ditu urtuak. • Egaka goitik ara ta onea dabiltz arranu, miruak. Beren gosia kendu nai dute. 1Gorde zaitezte, txituak! Gelditu gabe egan dabiltza gogoz aztinduz eguak. Entzun ixillik, adixkidiak, urruti erriko ezkillak. Jaso ditzagun gure eskuak; ori nai du J aungoikuak. Zuretzat, J auna, izan ditetzen gure opari beruak. · Gu juandakuan ixill-ixillik, ixill eta bakarrian , gelditzen dira mendi gallurrak beren edertasunian. An bizi leike pake-pakian naimen guztiyen onian. Ixill aldiya urratzen dute iñoiz ekaitzen dardarak. Tximixt ar_giya, trumoi orrua aiñ aundi, bildurgarriyak. Kazkarabarra ta elur zuriya datoz jantztera _bazterrak. ¡Ene!, ordua etorri zaigu laxter etxera jexteko. Nolako damu azaltzen degun toki abek utzitzeko! Agu1 . mendiyak, gure biyotza 0s011L antxe uzten zaio. 221