BCCCAP00000000000000000001796

ta bestetikan uralde arek bere onura ekard zun. Birjiñ onetxen otoitz gartsuak indar berezi bat bazun. Ainbeste tximist, trumoi ta euriaz denak oso izutudk, ikusirikan egotia baizik etzala beste alderdirik, asi zan bertan itzez esaten antsiaz eta negarrez: "Nere arreba, ¿zer egin den ik? Ez ditun gauz abek one:¡:? "Eska dezaken barkaziua J aungoiko aundiaren. Arek bakarrik barkatuko din ik egiñ deanen obena." Ordun arrebak erantzun zion: "Nik iri eskatu nin bañan entzun gogorra izana intzan; ez uan gelditu nai izan" "Eska nitxion gero J aunad ta Arek ongi entzun nindun. Al baldin badek ateradi, ba. Ez aiz, nozki, jungo urrun." Eziñ pauso bat eman' ta bertan egon biar izan zuten. ¿Zer beste gauza obiagorik biok egiñ zezaketen? Orrela arratsa osua otoitza, gogoramen santuetan igaro zuten goiz arteraño J ainko gozotasunetan. Biamunian bere gelara jun zanian Eskolastika, bere anaia Benedikto're jun zan bere komentura. lru egun pasa ziranian, zerurontz begik altxa ta bere arreba'en arima ikusi zun bere soña utzita, 187 nola sartzen zan usuen antzan zeru goi goi aietara. Pozaren pozez au ikusirik jo zun J aunad abestera. Jakiñazi zion berd on auxe bere anai frailiari. Bialdu zitun ekar zezaten aren gorputza berad. Onek beretzat egiña zeukan obi berrien barman jarrirazi zun bere arreba ill zana santa moduan. Orrela biok J aungoikua beti maite izandu zutenak, ill ezkeroztik elkarturikan lurpetuak ere. ¡Eskerrak!.