BCCCAP00000000000000000001791

Karakol biltzaillea Alare, billatu zutela noizbait entzun ziran lenen– go rnurrnurrak. Don Kosrneren rnorroiak billatu ornen zuela, karakol biltzen zebillela. Bere nagusia :,rnrkullo jalea ornen zala, ta rnorroiari ordu asko :ibre uzten zizkiola ortarako. Ordurako, karakol biltzaille ugari bazebillen. Gaur, berriz, ontzako urre batek aiña balio du bakoi– :zak. Arresiz-arresi igitari ta guzi zebillela, usai gaiztoa artzen zuela; ta Maidanea baiño beeraxeago, izgoran :)ete ta izberan ustutzen diran lintzura edo urbide oietako batean arkitu zuen, alako arbasta eta arto zuztarrez estalia, gizon bat illa, erdi ustela ordurako. «Au onera ekarri duena ere badek, bada, nor– :)ait» ornen zion berekiko. Bere artan utzi ta nagusiarengana joan zan. Arek jakin zuen lenengo. Bere anai ta guardiazibillen batzuek ala ornen zioten: aiek an ibilli ziranean, gorputz ura etzegoela an. Norbaitek geroztik ekarria zala. Noizbaiten bu– ruan beiñepein billatu zuten. Bazitekela, beraz, ura Don Antonio izatea. Bere– ala agertu zan epaillea bi agoazillekin, ta an zegoen, ordurako usai gaiztoa zeriola. Maritxu ta Iñaxio ere laxter azaldu ziran. Ernaz– teak etzuen joateko biotzik izan. Ez da batere arri– tzekoa. Usteldua zegoen bere senarra ikustera joatea gogorregia izango baizitzaion. Ikusi orduko, jantzian ezagutu zuten. Maritxuk, Iñaxioren sorbaldan babes– tuz, negarrari ernan zion. Biak antxe bertan zin egin zuten, iltzaillea nor zan arrapatu arte etzutela etsiko. Begira zeuden bere aita, anai ta illobak ere, beste ainbeste esan zuten. 89