BCCCAP00000000000000000001791

Aztia usnari Beste biei ere artu zizkien. Egindako salaketa ere irurak izenpetu zutel1. Gaztea laxter damutu zan iskanbil ortan naastua, geiagotan ere etorri bearko zuela pel1tsatuz. - Zu len izana zera emen. - Bai, jauna. Illa nik billatu bainuen. Alako begiratu sarkor bat egin zion epailleak; eta, beren eginkizuna bukatutakoan, atera ziran an– dik bi lekukoak. Gazteak ala zion bere lagttnari: - Nere susmurra egin ote du? - Aren begiratuak izutu al au? Ez dit uste. Doña Isabel bakarrik geratu zan, eta asi zitzaion epaillea galdezka. - Zer gertatu zitzaizun atzo? - Bai. Atzo arratsean, egunerokoa irakurtzen ari nintzala, leiotik sartu ta mutil gazte batek eraso zi– dan, eta bi atzaparrekin lepotik eldu. Baiña bai eza• gutu ere. Nerekin nai zuena egin baiño len, atza– parrak askatu nizkion. Ona emen egin zizkidan arta– mazkak. Eta «¡Socorro!» oiu egin nuen. Lekuko egití duten auek, baita Don Kosme ere, laxterka azaldu ziran. Arek, berriz, igesari eman zion. - Eta nor da Don Kosme ori? -onda zekien bai– ña. - Fiskal nagusia izan bear du. Baiña bera ez da onera etorri. Ezagun askoa zuen epailleak; eta, ura lekuko azaldu etzanean, nolakoa ote zan zorioneko eraso ori? - Eta eraso zizun mutil orrek, zer izen du? - Iñazio Segurola izeneko mutil arlote bat. 118