BCCCAP00000000000000000001787

12 Pars prima - Principia generalia Ab anno 1845 usque ad annum 1881 de mandato S. O. de Prop. F. singulae iurisdictiones fuerunt ítem unitae in Vi– cario Apostolico. Haec consuetudo desideratos fructus non produxit. Sub– diti considerabant Vicarium Apostolicum tantum; et multi missionarii opinabantur pro tempore vitae missionariae se esse extra Ordinem et non habere Superiorem regularem. Oum Episcopi ordinarie ad vitam in munere permaneant, saepe im– possibile erat mutare Superiorem, quamvis graves rationes mutationem consulerent. Insnper Superiores generales non habebant illam libertatem, quae illis ad fovendam vitam re– ligiosam necessaria erat. l. Constitutio « Romanos Pontifices ». Qnapropter Leo XIII die 8 mai. 1881 Oonstitutione Ro– manos Pontífices duas iurisdictiones Superioris ecclesiastici et regularis omnino separavit et unicuique proprium campum assignavit. Iurisdictione di.visa, consequens erat institutio duarum Auctoritatum. !taque hoc documentum dici potest in– tegra restitutio utriusque iurisdictionis in l\Iissionibus. En verba Leonis XIII: << Regulares, qui fo residentiis Mis– sionum commorantur, exemptos esse ab Ordinarii iurisdictio– ne, non secus ac regulares intra claustra viventes, praeter– quam in casibus a iure nominatim expressis, et generatim in iis, quae concernunt curam animarum et sacrarnentorum ad– ministrationem )). Initio Oonstitutio data fnit pro Anglia ad dirimenda discri– mina inter Episcopos et Superiores Ordinum. Sed cum ipsa definiat principia ecclesiastica indolis generalis, paulatim ad alias regiones et Ordines extensa est, et denique tamquam generalis norma inris in novum Codicem Inris canonici re– cepta. Quae cum ita sint, sequitur a) Bona temporalia, Jfi88ionitm etia1n e88C 8ecernendlt,. Missionarii regulares bonorum temporalium ad ipsos qua regillares spectantium, rationern Episeopis reddere non te-