BCCCAP00000000000000000001372

402 DE MATERIA ET FORMA EXTREM:AE UNCTIONlS ---------- riraescripta forma bre1Yiori, salva obliuatione; sinuulas unctiones s11pplendi, cessante perfo1ilo" ( 6). 49) Ad valorern sacramcnti vid(,tnr non requiri qnod unctiones mctnn ·immediata sacPrclotis fiant, nam Codex ,Jnris -canoniei praescribíL "E1r:tra casum. urw1,is neccssitatis, nnetiones ipsa ministri nrn111¡, n1tUoq11c adhibito i11s– tr11mento, fiunt" (7). f'orma Extremae Unctionis in Ecclesia Latina: 579. .i Per istarn sanctam unctionein, et snam 1Jiissimam misericordiam indulucat tibi Dc1ts quúlquirl dcliqiristi. An1cn": Ilaee forma cst. apta ad sacramentnm Extrrmae Unetionis conferendurn, 11am exprimit: actioncm sacramentalem ( Per istam sanetam nnctionem), b) :<auutm principalem sarramenti (et snam piissirnam miscrieordiarn indnlgrat tibi J\rm:) ; et e) effectum sacramcnh ( quidquid cleliqnif,ti). Nota Bene 588. l'!) Non tantum Ecclesia Graeca hodierna adhibet, sed etiam plures Ecclesiae Occidentales distinctas et valde diversas formas adhibuerunt in administratione hujus sacramenti; ex quo infertur Christum hoc sacramentum non in specie ipsum instituisse, sed in genere, ita scilicet ut Ecclesia posset modo unam, 'modo aliam orationem determinare, dummodo haec oratio apta esset ad significandum effecturn hujus sacrarnneti. 2'') Historice constat formas, ab Ecclesia adhibitas, fuisse. optativas, deprecatúJas, imperati'uas et indicativas; controvertitur igitur inter Theologos utrum ad valorem sacramenti requiratur forma depreca.tiva. Aliqui, ut Durnndus, Estius, (8), .existirnarunt formam indicativam esse validam, nam Ecclesia aliquando formas indicativas approbavit. Alii tamen defendunt solam formam deprecativam esse validam. Ita Sua– rez, Valentia, Billuart, etc, (9). Forsitan hae duae sententiae possint ita componi dicendo quod parum referat constructio grammaticalis,, dummodo sensus sit deprecativus; sic in forma grammaticaliter indicativa, sensus poterit esse deprecativus. Certo certius forma deprecativa: a) magis consonat cum verbis Apos– toli: "Et orent super eum, et uicdio f-idei alleviabit infirmum'', et b) magis cong•l"uit, quia infirmus jam ab hóc mundo discessurus, etiam ah Ecclesia dis– cedit, et commendari debet Deo; quod optime fit per ·formam deprecativam. Nota Bene ' Miíl.n1si Extrema UncHo pluribu~ unetionibus l'epetiti~ perficiatur i,n distinctis sensibus infirmi, uni11n tamen est sacra1nentum,. quia 01nnes nnctiones ordinantur 'ad unum effectum significandum et producendutn, (li) Codex :i. tlari.., ,,.. !J-1'1. , (7) C'odex Juris Canon., c. !!4'1. (8) ItaDurandus, in IV Sentent., dist. 2:i, ,j_. ,i; Estius, in ÍV Sentent., dlst. 2:l, p,i, l'n.g-. 1O: Becanus, De sacra.me :uti-s, e. 2 7, q. 4. (!J) Suarez, De sacran1entis, dü,p. 40, sect. 3, n, 7; Valentia, in 3, clisp, 8, q, 1, p, 2; DiU1-u,rt, De :sxtrou1a, vnctione~ dü-5t-. urlica, a, ;J, ete, ,