BCCCAP00000000000000000001372

DE SATISFACTÍONE Quid ergo dicendum de famoso decreto Rom. Pont. Ca.llixti? 551. Audiamus Tertullianum: "Audio edictum esse propositum, et quidem peremtorium. Pontifex scilicet maximus, quod est episcopus episcoporum, edi– cit: Ego et moechiae et f ornicationis dez'icta, poenitentia functis, dimitto" (15). Secundum Tertullianum, Rotnanus Pontifex per decretum statueret ve– niam esse concedendam peccatis luxu'z.iae, non vero idololatriae, homicidii et apostasiae; jamvero iri hoc Callixtus facile convincitur. inconsequentiae; nam: "Assistit ·idololatres, ,a,s.sistit homicida, in medio eorum assistit et m-oe– chus. Pariter de poenitentiae officio sedent. . . eamdem invoc.ant matrem. Quid aj¡is, mollissima et humanissima discip4na? A.ut omnibus iis hoc esse debebis, beati enim pacifici, aut, si non omnibus · nostra esse. Idololatrem quidem et ho• micidam semel damnas, moechum vero de medio excipis?" (16). Respondeo: Omnia haec aliaq\i.e hujUsmodi, quae profert Tertullianu.s, non aliud sunt nisi. calumniae vel· exagerationes ipsius. Instant: Sed· auctor libri Philosophumenon, qui tempore Callixti, Rqmae vixit, eamdem accusationem profert contra Callixtum. Ergo non tam facile ·Ter– tullianus de calumnia accusandus est. Respondeo: Auctorení libri Philosophumenon majorem adhuc esse Romani Pontificis calumniatorem ex sola lectione constat, quandoquidem omnibus cri– minibus possibilibus Callixtum inculpat, tali modo de~criptis, ut nulla fides ei praebenda sit (17). .ART. III · De satisfactlone Connexio materue Post considerationen1 eorum quae pertinent ad eontritionem et conf.essÍó• nem, aliquid aicenduni restat de illo. actu poenitentiae qui dicitur satis!actio, et simul cum praecedentibus concl!rrit ad constituendam materiam sacramenti Poenitentiae. Porro, de satisfactione dicendmn est : a) Utrtim sacerdos absolvens debeat aliquam poenam poenitenti contrito et eonfesso imponere. · b) Utrum satisfactio remittat poenam temporalem ex opere operato. (15) De Pudioitia, c. 1; PL, ll, 980. (16) Ibid., c. 5. (17) Cfr. de hac quaestione, Hu.arte, op. cit., n. 219,