BCCCAP00000000000000000001240

Senlis — Seraphinus a Bruges 1716 iterum recipitur ul itimerantium hospi- tium; demum a. 1811 alienatus est. BULLAR, CAP., tI, 55, 310. MARIANO, Capp. nella Lucania, p- 115, 199 ss. ANALECTA CAP. 55 (1939) p. 305 (Status Conv, a. 1650). _ Senlis (Sylvanectum) in prov. Parisiensi, — Conventus quem ibj a, 1610 nostrates excita- runt, vi gallicae subversionis derelictus est a. c, 1791, BULLAR, CAP, V, 389. Sennel Emericus a Komarom, episcopus, a- lumnus provinciae Viennensis. — In lucem venit d. 29 iunij 1622, et Ordini Capuceino- rum nomen dedit a, 1643. Sacerdotio imsigni- tus, conversion; haereticorum magno cum suc- cessu et non sine vitae periculo se mancipavit. An. 1670 Clemens X Missionum apostolica- rum per totam ditionem Nuntiaturae Vindo- bonae eum Praefectum vocavit. Leopoldus I imper, eum eibi theologum et consiliarium adlegit. Denique Innocentius XI, anno 1680 episcopum Viennensem eum nominavit quam sedem \sancte ac naviter administravit. De- functus est d. 25 febr. 1685. BULLAR. CAP., 1, 129; rv, 234, 247-50; vu, 348. PELLEGRINO, Annali, u1, 393-396. RITRATTI CAPP, ILLUSTRI, 1, 48 ss, LEGGENDARIO CAPPUCCINO, UI, 412-418. MELCHIOR, Historia Ord. vol. 11, 421, (Bibl.) ef. Ind. sub v. Emmericus. ROCCO DA CESINALE, Storia d. Miss , 1, 46; u, 694-96; um, 2, 5, 6, 27. ETUDES FRANC. 17 (1907) p. 641-58: Le P. E- merick... d’apres des Docum. inédits. (G. Guillot). FRANZISK US-J UBILAUMS-KALENDER, Linz 1927, p. 73-88, Der erste Bischof Deutschlands aus dem Kapuzinerorden. (P. Cherun). Senogallia, vide Senigallia Sens (Senonum) in prov. Parisiensi, — Con- ventus ibj exstit ab a. 1620 usque ad gallicam subversionem (1790): eius ecclesia fuit dicata S. Nicolao epise. BULLAR, CAP, Y, 389, Septensis dioecesis, vide Ceuta Sepultura Fratrum et saecularium in Eccle- siis nostris. Iam a primis temporibus Fratres sepeliebantur in peeuliari sacello prope eorum ecclesiam. Tuxta hane consuetudinem Consti- tutionibus “an, 1609 insertus est articulus: « proinde, ubi commode fieri potest, sacellum ecclesiae contiguum vel propinquum aedifice- tur cum altari pro celebratione Missae et se- pulcro pro Fratribus eo in Conventu moritu- ris ». In Constitutionibus vero an. 1909 dici- tur: « Ubi vero leges civiles sepulturas in Locis nostris non permittunt, Superiores lo- cum distinctum pro Fratribus in coemeteriis publicis obtinere satagant ». Mos autem sae- culares tumulandj in ecclesiis Ordinis Mino- t rum sub Ordinis principio invaluit causaque exstitit plurium abusuum contra quos ipse San. etus Bonaventura eclamavit. Attamen tibus devotis, die 10 maii a. 1631 S. C. Coneil, declaravit et Fratres Min. Capuccinos de iure communi posse iuxta suorum superiorum be. neplacitum sepelire in propriis ecclesiis perso. tas saeculares, quae sepulturam in eis elige- rent. Die 27 sept. a. 1680 eadem S, C. licen. tiam revocavit ad omnia scandala evitanda orirj solita. Die 7 dec. 1703 denuo privile- gium concessit pro benefactoribus id deside- rantibus ob devotionem erga S. Franciscum, Die 27 iunij ‘a, 1732 iterum decrevit licere PP. Capuccinis sepelire cadavera illorum qui in eorum ecclesia sepulturam eligunt, praevia tamen licentia in scriptis Min. Gen. Hoe de- cretum confirmatum est die 18 aug. 1769, non obstantibus Constitutionibus Ordinis. Notandum est quod tale jus seu privilegium ad ecclesias monialium capuccinarum non fue. rit extensum, et quod saeculares separatim a fratribus, distinctis locis, tumularentur, Prae. fatae consuetudines omnino cessarunt quando et ubi leges civiles contrarium statuerunt. BULLAR. CAP., cfr, Indices Gener. T. vit, pag. 452 (Cadavera) et T. x, p. 802. BULLARII REGESTUM, n, 1521 (a. 1680 prohi- bentur sepulturae in nostris esiis). VENANTIUS, Monum. ad Constit. p. 172, 175 s, MmeLcHior, Historia Ord., vol. ui, 488 s. Serafini Laurentius a Camerata Nuova, epi- scop. titul., alumnus Proy. Romanae. — Na- seebatur a. 1773, d, 23 maii et Capuccinus fiebat a. 1789, In sua Provincia Lector philos. ac theolog, fuit atque Definitor. An, 1824 S. Rituum Congreg. Consultor nominatus est et 1827 incoepit conciones apud Aulam Apo- stolicam quas usque ad a, 1840 egregie per- duxit. Eodem anno 1840 a Gregorio XVI epi- scopus titul, Coryciensis nominatus est. Vi- tam finivit in Urbe die 3 ian. 1846. BULLAR. CAP., X, 157. RITRATTI CAPP, ILLUSTRI, I, 91 ss. mauro, Il Predicatore Apost., p. 158-60. BATTANDIER, Annuaire Pontif. 1916 p. 395. RESOCONTO PROY, ROMANA, 1945, p. 419 s. Serafitki (Sorores Seraphicae), vide Honoratus a Biata 5 Seraphica Provincia, vide Umbriae Prov. Seraphicae Sorores (Filiae 7 Dolorum B. V.), vide Honoratus a Biata Seraphinus a Bruges, cognomento de Vos, alumnus prov, Flandro-Belgicae; habitum re- ligiosum sumpsit a. 1679 et obiit Bruxellis an. 1728. — Ipse auctor est multorum operum poe- seos, quorum nonnulla typis vulgavit, suppresso nomine. P, HILDEBRAND, Een onbekende nederland- sche dichter: P. Seraph. de Vos van Brug- ge (in: «Leuv. Bijdragen, Tijdschr. v- Mod, Philol.» xx1v, 1932, p. 1-35). Cfr. Sage cea a eit FS footy Ie 158)