BCCCAP00000000000000000001240

1575 Seminarium Anno 1926, d. 21 iunii, translatus est ad sedem titularem Echinensem; demum in Brasiliam profectus, ibi vitam finivit a. 1939, CLEM. A TeRrzori0, Manuale hist., p, 21. wem, Le Missioni, nm, Ind. p. 363; ut, 319. ANALECTA CAP, 26 (1910) p. 237, epise. — 28 (1912) p. 19, curric. — 42 (1926) p. 266 transl, Seminarium Neoprofessorum. — Ut iuvenes professi sive clerici (studentes vel non) sive Jaici spiritum in novitiatu acquisitum con- servarent atque in exercitio virtutum solidio- res radices agerent, iam a primordiis étatu- tum erat ut in qualibet Provincia unum aut plura seminaria instituerentur in quibus per duos aut tres annos neoprofessi ea perficere tenerentur quae novitii observant sub disci- plina specialj alicuius patris magistri qui il- lorum religiosae perfectionj invigilare debe- bat. Hoc expleto tirocinio, clerici qui, supe- rato examine de moribus et ad addiscendum aptitudine, idonei reputabantur, ad studia pro- movebantur; caeterj vero ad aliquod officium destinabantur iuxta eorumdem aptitudinem. Saeculo XVIII in his seminariis tradebantur lectiones grammaticae aliarumque disciplina- rum, sicque paulatim eorum natura mutaba- Primis temporibus denominatio officialis et ubique usitata erat Semitarium; ab anno au- tem 1762, praesertim in Italia, invaluit quo- que denominatio Professorium, quae denomi- natio permansit ad eum locum significandum in quo disciplinarum inferiorum curriculum perficiebant clerici professi qui illud non ex- plevissent ante movitiatum, Inductis novis iuris communis et particularis dispositionibus, praesertim circa tempus humaniora studia per- ficienda, institutio cessavit. Bibliographia BULLAR, CAP., VlII, 331 (nota), 337 (an. 1762); x, cf. Index p. 799. ORDINATIONES ET DECISIONES Capitulorum Ge- neralium O, Cap, — ef, eorum Collectio authentica ed'ta in « Analecta Ord. Cap.» voll, y-vut (1889-1892), hoe est: Ordin. Capit. a. 1602 (vol. v, p. 168 n. 20); Capit. a. 1608 (v, 249 n. 26-xv); Capit. a. 1618 (v, 301 mn. 9); Capit. a. 1637 (v1, 169 n. 5); Capit, a, 1678 (vu, 134 n. 10); Capit. a, 1747 (vm, 172 n. 1), veNANTIUS; Monumenta ad Const.. p. 91. SALVATORE DA OZIERI, min, gener., Regola- menti per gli Studi dei. Cappuccini (Bari 1856), efr. artic. 3: Del Professorio. MELCHOR DE PpoBLADURA, Los Colegios serd- ficos en la Orden de los Capuchinos, (Ma- drid 1936), p. 39; efr. et Index. mectcuior, Historia O. Cap., vol. 1, cf. Ind.; vol. u, p. 174-76, 290-92. Seminarium seraphicum. — Domus intelli- gitur extraconventualis, ab Ordine dependens, in qna ad novitiatum candidati se praeparant ad religionem amplectendam humanioribus _ studiis insudantes quae studium philosophiage _ et theologiae necessario praesupponit, ibique civilem, moralem, religiosam et franciscanam institutionem recipiunt clerico capuccino pro- priam, Prima consuetudo erat candidatos ad Ordi- nem directe a saeculo in novitiatum recipere; decursu vero temporis, condicionibus civili- bus et domesticis mutatis ob eversiones bel- licas et religiosorum suppressiones, opportuna immo necessaria facta est huiusmodj Semina- riorum institutio. Nomen magis vulgatum est Schola Seraphica sed appeliatio originalis et magis propria vi- detur Seminarium Seraphicum (cf. « Analecta Ord. » 1943, p. 42). Usurpata iam fuerat in Ordine nostro ad indicandum locum seu con- ventum (Professorium) ubji coadunandj erant iuvenes neo-professi ut inibi eorumdem insti- tutio religiosa et litteraria triennio compleri valeret (cf. Ordinationes Capit, Gen, aa. 1602, 1608, 1618, 1637, 1747, 1845 apud collect. au- thenticam in « Anal. Ord. » 1889 et ss. passim). Ad indicandum collegium puerorum seu ado- lescentium ad vitam. religiosam adspirantium adhibita primis vicibus invenitur in « Anal. Ord. » 1886, p, 92 et 157 relate ad Semina- rium Seraphicum Philippopolis in Bulgaria — quod conditum fuerat anno 1882, necnon in Ordinat. Cap. Gen. LXV (1884), nota 37. Una cum praefatis denominationibus aliae quoque interdum ac passim admissae sunt ut: Colle- gium Seraphicum, Parvum Collegium, Parvus Novitiatus, Schola Apostolica, Scholasticatus, Probandatus et aliae huiusmodi. Constitutio seu natura Seminariorug phicorum jin ac historice spectata aptissime ad triplicem pe- riodum reducta est, In prima periodo (1870- 1884) praevalet timor ne constitutio hujusmodj Sera- nocumenta afferret regulari disciplinae, immo — et ne adversaretur ecclesiasticae legislationi; in altera periodo (1884-1908), superatis timo- ribus et contentionibus constitutio Seminario- rum Seraphicorum adprobatur et commenda- tur; in tertia periodo (1908 ss.) eorum con- atitutio praecipitur, Primum Seminarium Seraphicum institutum est a, 1870 in loco « Modigliana» (Forli) a Fratribus Provinciae Tusciae et vocari coepit « Piccolo Collegio » vel « Scuola Convitto ma- schile », Hoc vero exemplum solummodo post aliquot annos a caeteris Provinciis imitari coe- pit scilicet sub Generalatu P. Aegidii a Cor- tona, qui primus Seminarij Seraphici institu- tionem fovit et commendavit. Attamen iam in prima periodo Seminarium Seraphicum in- stitutum est in Provinciis: Sabaudiae (1874), Pennsylvaniae (1874), Tolosana (1875), Lugda- nensi (1876), Venetiarum, Januensi, Helvetiae, (1879), Bononiensj et Umbriae (1880), Medio- lanensi et Bavariea (1881); Pedemontana (1882); Romana, Castellae, Hibernica et Lu- censi (1883); Calvariensi (1884). Ordine nostro iuridice non minus _ A ene ene