BCCCAP00000000000000000001236

PENTEKOSTES ONDOKO 4'EN IGANDEA 209 Lenbiziko ikasi zagun Jaunagan uste izaten. Gure uste osoa Beragan aurtxo txikiak amagan bezela jar– zen badegu, aurtxo txikia amaren magalean bezin gozo gozo egongo gera, jaunak laguntzen digula; Jaunagan uste osoa ipintzen dutenai gauzak ondo bafio obeto di– joazkie ta. Baita ere ikasi zagun Jaunagan uste osoa jartzen. Kepa deunaren iritzian etzan leku artan afaik; ala ere nondik edo andik sortu ziran; eta aufeko gau artan afapatu etzuena ura ta askoz geiago ere afapatu zuten .egun artan . Begira zenbat. IV Kepa deunarekin batean txalupan zeudenak oju egin zieten beste 1xalupa batean zeudenai etortzeko laguntzera esanaz; juan zitzaieten aiek laguntzera; ta bi txalupak afaiez lepc-rafio bai zeuden uste omen zuten guziak ondora juan bear zutela. jUra poza! tGuk noiz ikasi beaf ote degu elkar la– guntzen? Ez badegu gaur inoren beafik, tnork esaten digu ez degula biyaf edo bear izango? Elkar-laguntzea txit ondo dago; ta kristauen artean oso ederki ematen du. jAuek itz negargafiak! Messis qaidem malta; ope– rarii aatem pauei» iBai al dakizute norenak diran? Gu– re Jaunarenak: esan nai dute Eliz-arazoetan lan-asko dagola; ta langiie gutxi arkitzen dala. Asko dira eliz– agintariak_zaindu bear dituzten kristauak; eta japaizak eta toki-guzietan ezin egon! Eliz-gizonak lan egiteko la– gunik ez dutelako zenb~t eta zenbat arima galtzen di– ran bazenekite! Kristau-onak nai ezkero apaiz~.jaunai ta asko lagun– du dezaiekete; ta orduan guk egingo genuken lana da- 14