BCCCAP00000000000000000001236

204 NERE LAGUNA III Begira munduari, ta oartu Jaunak bertan dituen ar– dFpiia galantak. Munduan bizi geran guziak Jesus ar– tzai onaren ardiak gera; Berak odol-bikafiakin erosi gi– fiuen eta. Mundu-ontan galdu egiten dan ardi-gaixoa iez al dakizute zein dan? Deabruaren atzapafetan dagon pekatari gaix~a da; ta Kristauen bat pekatu egin da galdu egiten <lanean ar– tzai ona urduri dabii, iiun dago, ta negaf dagi (egiten du.} Gure Jaunaren biotz edefa Bere ardien negaf mal– ko xaminak ikusi ta ci_nola iiundu ez? Ardiak ajeatuak,. ondatuak eta galduak ikusten baditu inola negar egin ez? Bere ardiak eta ikusten dituenean Jaunari plametitu egiten zaio biotza; ta orduan baztefez bazter, mututez mutuf, mendiz mendi, zokoz zoko, ojuka, txistuka, dea– darka dabii. Oartu bada orain nola ote dagon gure arima. ~Ardi– galduak al gera? ~ala Artzai onari jafaitu beafean etsaiart jafaitzen al diogu? Ori egia izatekotan somatu pekatuak biotzari ematen dion . Kezka, mina ta naigabea; oartu pekatuaren zimiko mingafia; begiratu zuen biot,;:ak dau– kan aztuntasuna; oien bidez Jaunak Bereganatu nai bai zaituzte; deadaf oiekin jaunak deitzen dizute Jaunaren otsak, -txistuak eta .deadaf maitetsuak oiek dirala. Entzun ba beti; ta ez befiere gof egon. Jaunagana biurtu ta jaunagandik alde egitea zein gauza negargafia dan ezagututa pake biia Jesus artzai onarengana jotzen badezute Jaunak Bere besoetan artu egingo zaituzte. IV Eta esango die adiskideai ta «poztu zaitezte Nere-