BCCCAP00000000000000000001233

txalo Aita Santuari; ta, batez ere, Ama Birjinari ta eurek biotzean senti oi zuten Ama Birjinaganako yaie– rari. Ta askok euren burukoak eskuetan goraturik, burutsik yarri ziran obeto erakusteko itzala ta begiru– nea bai Aita Santuari, baita, biotzagoz, Andre-Ma– ri'ri, Elizaren Ama maiteari. Ala ere Eliz-Gurasoak zutunik zeudelarik, ezin zi– tezkean ikusi eseri-ta yarraitzen zutenak... Baina "Ikuslariak" bai ; antxe zeuden ta antxe age– ri ziran. Ta "protestanteetan" etzan alako pozik ikus– ten. Ots ! Txarrago dana ! Eurei, Batzarrekoak ezpa– lira bezelako itxura igertzen zitzaien. Orregatik, une areitan, aiei begira egotea etzan, zinez, gauza pozka– rna. Ortodoso-Ikuslarietan, ordea, etzan ikusten alako nekerik ta zailtasunik, areik katolikuak aifia maite oi dutelako Andre-Mari; obeto esateko: areik katolikuen irakasleak izan ziraiako Andre-Mari'ganako maita– sunean. Birjinarik gabe ezin diteke aditu Ortodosoen yain– kozaletasuna; Andre-Mari'ri berarizko ta berezizko eraspenik izan gabe, ezta Ortodosoen erlijiorik ere. Erlijioaren anima ta biotza, Andre-Mari baita. Ori dala-ta, 6-garren Paul'ek Andre-Mari, Elizaren Ama dalako irakatsia, oiukatu zuanean, Ortodoso-Ikus– larietan etzan ageri illuntasunik, poza baino ; Protes– tante-Ikuslarietan, ordea, etzan ageri pozik, illunta– suna baitio. 148