BCCCAP00000000000000000000798

Linguam latinam guis elucubrationihus illnstrarnnt : J ose:- .· phus a . Oamn1arata ·(-r · 1677) qut ad pleniorem .intelligentiamet . a,ccu.ratiorem recitationem .divint •..• of:ficii .normas et regulas ·•.•·'t:ra– didit (1); Ambrosius (Brigenti)a Mantua (1639-1702); «.vir uni– versaJis dictus, Huatenus uriiversis satisfacereet .prodessep()tuit,)) qui dif:ficiliora et .. absoleta verba latina <expianare ·co11atus est ingentj opere, triplici voh1mine desc,ripto; cuius tamen tan– tmn primt pars, complectens litteras A usque ad M i nclu– sive; e~i ta est (2) ; Nicol aus ah Of:fida (-r• 1762), lector ~t guar- . dianus suae pr()Vlllciáe Piceni, necnon rninister pr?yineialis et custos generaHs qlli brevem novamque methodum adJinguam latinam adcUscendam vulgavit (3). ·· 345-46.<-- Tandenl aliqua opera membranda sunt, .quae ad mo~ dernas Unguas ·europaeas spectant. Gregorius ·a Rostrenen, <ce-· leber concionator provinciae Britanniae minoris, hi .comm<>dum eornm qui dialectis. illius regionis verbnm Dei nuntiabant, dic– tionarimu et gramrnaticam ·ling·uae arrnorfoae in vulgus protulit, quae saepe edita sunt {4). Missionarii .capuccir_i:i, ex quo, volgare et italimw, che contiene : I) qiia,si tu.tte le diziioni della Ungua greca volgare' td italiana, e princ,ípal1nent6 le p1·oprie dizzioni d'anibedue queste due linúti:e ; 2) niolk alfre. dizzioni lettemli, .pMticolai·mente quelle ·•· ~he appa~tengono .· alla gram1natica, lafllo- . u1fia e la •teología; 3) cei·te partioolal'i .notationi ed alt1·i pioooU capitoli, molto ntili ~· neces8M'i, Parigi, 1709. Titulus etin,m characteribus graecis indfoatur. ! ,(1) Syrtiphonia sacrae lectionis et libeUus 1e recta sacrar~in dictiomim p,·olatione, Messanae, 1656; Pernsiao, 1656; Modiolani, 1657, Bassaúi, 1705. .(2) <1lossog1·dpMa 01wmatographica; · id est : declaratio expedita et clara .. nom,inun'i,. -. ·. · et vo.cabuloi·um exothioo1·um, .. qnae hab6nt aut • anoipitem ant obilciirám aut valde •. difficilem . aui · ex •· hellenismo ;ignijicationem atque explicationem, quo·mm · aliqua vix .vix ,in caeteris, dictiona1-i{1( et lea,.fcis 1·ep e1·iuiitm·; qnae ta11ten ab 01·ato1·ibns; tam, saorit qn~1n p1·opha– nis, p oetis, historicis, dendrologis, bota11icis, rn.ediois, piiilosophis, theologis, ge/Jgraphis,. iitristis et .oanonistis, .geometris; fohtiologis, oi·nitlwlogis, zoogmphiB, eto., ide¡it-idem pro- . fer 1mt,w et allegantu1·. Addita qúa1npluriinornni adagiormn ea;plicatfone, quae noti eat ita oninibus iibvia . .• Pai·s prima, Mantua.e, 1702, ReHqna ser"a.ntur inanuscripta in bibliotheoa oivitat\s Mant~ae. Cf. GIO. CRISOSTOMO DA CITTADJ~LLA, , Bi.bliottca. dei . Fr. Min. Cappuocini ,Zello prov. .. di Venezia, p . . 16-18)Paclova, 19,u. · ··. (3) .. Nova, 1:aziocinata e .. p1·atica isir1izione · .. pe1· apprendere .con facilita e temp1Jbre11a la einta8Bi gri11nrnaticale e.jig1wata de' latini, c01nposta peri nso di dtte •uo( giov,metli nipoti)'anno 1750, F'~rmo, ·1758. ·•·.·· . .····•···•·· · : . > . ··.·.··.·. . 1 •.··.·.·· •. . ··. • • .. (4) Dictionnai1·eJ1·anQOÍ8•Celtiq1ie, oufran¡:ois-b1·eton,· néceesaire ,), toit,B ceux q1'i 11tulÚ1t apprendt·a a trnduire le jmncois enceltique, mi tnlangage bl'etoii, pOILI', p1•ec1w-. oat6ohim ,t confem1·; sélon .les d(fferent, dialectes de ciiaq~e dioct8e o, i, .Re~nei, 1732; et artera t>diÜo , oÍnendatior, 2 v~ll., Guingamp, 1834 Gram• .

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz