BCCCAP00000000000000000000761

122 SECTIO II: DE. JURE PARTICULAR! neralibus rite promulgati constituerent (1). Exinde iussu mini– .stri generalis Bernardi ab Andermatt coepta est publice edi Oollectfo authentica. Sed paulo post quam huiusmodi Oollectio in lucélm prodiit, capitulum generale an. 1896 negotium recognoscendi constitu– tiones adgredi i ussum est, statimque apparuit necessitas reco– gnoscendi etiam ordinationes capitulares ne ínter ñas et illas ulla intercederet repugnantia sen contradictio (2). Attamen de hoc peculiari negotio nihil publice actum est usque ad capitu– lmn generale an. 1914, in quo coetus religiosorum ó3lectus est, qui hnnc laborem per:ficeret (3); munus vero absolvere non po– tuit sive ob immane Europae bellum, sive ob prom·-1lgationem novi Codicis iuris canonici, novam constitutionuni recognitio– nem postulantis. Quam ob rem in comitHs generalibus an. 1920 iterum commissio delecta est, cuius cura et stndio, expunctis expungendis, ordina tiones novo inri adaequarentur (4-l. Sed quia diut urna intercessit pro constitutionum approbatione retardatio, ideo res imperfecta iacuit. Denique an. 1926 a patribus capitu– laribus novus constituitur cóetus, quo tandem desideratum opus meliore met,hodo ad :finem perductum est (5). Profecto << crite• rium in hac redigenda compilatione adhibitum, a reliquis quae antecesseruut sat discrepare prima fronte omnibus ii:. comperto erit. Ipsa namqne cogens necessitas, qua hodierno h:.ri antigua statuta erant concrnanda,, congruentem cum illo terminologiam, imperfectiori prístina posthabita, suadebat. Itero meJll,(}rata, qui– bus potissimum praecedentes collectiones minus aptae evase– runt, incommoda removentur, scienti:ficus lucidusque ordo in nova codificatione expostulabatur; discordes etenim :ormas de• cretorum, exbortationum, quaesitorum, etc., haud consonum fuisset conservare in uno eodemque legum corpore. Itaque or– dinat,iones omnes a capitulis et de:finitoriis genera.Jibr:.s prolatae recomponi et in novam omnino formam exprimi debuerunt, eas in canones redigendo, qui ipsarum tantum summam seu partem dispositivam retinent ; qua quidem methodo quantum perspi- (1) Cf. AOC, 1889, t. V, p. lO, (2) _cf. AOC, 1896, t. XII, p. 174. (3) Cf. AOC, 1914, t. XXX, p. 180. (4) Cf. AOC, 1920, t. XXXVI, p. 175, 182. (5) Cf. AOC, 1926, XLII, p, 193-194.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz