BCCCAP00000000000000000000760

~ DE ACTIONE APOSTOLICA. - 'MINIST1':RiUM CONFESSIONIS lió ~ . s_a_r_h""'"._n_o_n_n_i_s_i-i-n-lo_c_o_e_t_c1-.v-i-ta_t_e_a_u_t_t_e_r_r~it~o-r-io_,_p_r_o_q_u_o_d_e_p_u_t-a- '",,,,<_/ ·' bantur, ministerium exercere possent, et quoties de uno ad alterum coenobium transferebantur, nova designatione indigerent a legitimo superiore facta (l). 70. - Missionarii apostolici auctoritate Alexandri VIII (Alias, 27 oct. 1689) praediti erant in decursu missionum, quas perage– bant, quorumcumque christifidelium sacramentales confessiones facultate habituali audiendi. Licentia ad septenninm concessa deinde semper renovata est, v. gr. ab Innocentio XII (Nuper oum 5 oct. 1695) et a Olemente XI (Alias, 27 maii 1716) (2). Sed postea ordinationes generales anni 1719 statuunt: « Praedicato– res saecularium confessiones sub praetextu missionum non au– diant » (3), nam illam facultatem missionarii tantum sibi con– cessam arbitrari tuto debent, non alii. 71. - Ordinationes capituli generalis an. 1633 praecipiunt : « Nullus assignetur ut confessarius ordinarius pro determinata persona; sed de capitulo in capitulum fiat provisio » (4) ; attamen decursu temporis huic praecepto temperatur, siquidem an. 1671 statutum est : « confessarii deputati ad audiendas confessiones aliquorum specialium saecularium, non possunt indiffereúter · omnium saecularium confessiones audire » (5). Profecto multi exstiterunt viri nobiles illustrioresque familiae, quae directe ab apostolica sede obtinebant ut sibimet suisque familiaribus con– fessarii capuccini assignarentur. Aliqui huiusmodi sacerdotes confessarii sunt recensendi, nimirum: Didacus a Quiroga con– fessarius Mariae Annae Philippi III filiae ac sponsae imperato– ris Ferdinandi III, necnon Mariae Teresiae :filiae Philippi IV et sponsae Ludovici XIV ; Alexander a Valencia, qui et ipse prae- (1) Oolleotio authentioa, oap, gener, 1633, in AOC, 1890, t. VI, p. 150, n. 100 ; - oap. gener, 1662, ibid., t. VII, 1891, p. 72, n. 91; - oap. gener. 1702, ibid., p. 300, n. 53, 130. . (2) Cf. BO, t. I, p. 137 ; Regestuni bullal'ii, 11, 1660 et 1855, in AOC, 1894, t. X, p. 148, 174. In brevi Alexandri VIII dioitur ideo faoultatem oonoessam esse, oum « id nullum Ordini praefato praeiudioium sit allaturum, quippe quod fini oonstitutionnm ipsius Ordinis minime adversetur ». BC, t. 1, p. 138. (3) Oolleotio authentica, in AOC, 1892, t. VIII, p. 46, n. 25. (4) Oolleotio a1ithentioa, cap. gener. _1633, in AOC, 1890, t. VI, p. 138, n. 11; cap. gener. 1637, ibid., p. 170, n. 13; ConBtitutioneB an. 1.638, p. 62. (5) Oolleotio authentica, in AOC, 1891, t. VII, p. 123, n, 83.