BCCCAP00000000000000000000590

Egun batean, ikastetxetik irten-da etxera jo– an zan. Amak, oi bezela, afatsaldeko edefa eman zion, ogi-zefa aundi ta samur bat, eta bi udare, ta · lagunetara jetxi zan. jateko gogo aundirik etzuan, eta ogia zakur bati bota zion. Ogia taranta (1) baten azpira eror zan, eta aren otsaz zakura zer– bait atzeratu afen, befiz ogia artzeko etofi zan; bafian amonatxo bat bitartean beste aldetikan etofi zan, taranta azpitik ogia makiiaz atera, eskuaz ar– tu, mufiegin, eta saskitxo batean sartu zuan, ar– pegi alaiako iri-bare atsegintsu bat eginaz. Nikolasak, ori guztia ikusirikan, zer egin etzekian. Alde batetikan lotsa zetorkion; besteti– kan, jakin-mifia. Lotsa, amonatxok, nai gabe ta uste gabe, ogia !ufatik artzean, arpegian eman zi– olako; jakin~mifia bef-iz, ogi ura zertako naiko ote zuan ikasi nai zualako. Bere etxean gauzak ugari izaten ziran, eta amonaren beartasuna ezagutzen ez. Lotsa jakin-mifiak menderatu zuan, eta nes- (1) Taranta-itz befia-automovil esateko. : - : 88 : - :