BCCCAP00000000000000000000590

baizik; eta gafiera, auek egin zutena begien au– fean ipintzen digu, era ortan alaitzeko. Guztion~ tzat, bafia batez ere gazteentzat, Gonzaga'tar Luis Santuaren oroipena gogora ekartzea oso egokia izango da Aberats eta aundizkietakoen etxekoa zan. Jatoriz oso ona, ta gero nolakoa izango zan aur– tasunean igari zioten: oregatikan Aingerua esaten zioten. Guda gauzak gogo-gogokoak zituan, eta onek aita asko poztutzen zuan. Gudari ta mofoi– engana, zaletasun orengatik, maiz joaten zan, eta itz txar batzuek esaten ayengandik ikasi zuan. Etzituan askotan esan; txarak ziraia ikasi arte ba– karik. Ala ere, iaren damutasuna! 1ayek negafak! jbere buruaganako zofoztasun eta gofotoa! Utse– gin ayek gutxi ta txikiak izan· ziran; bafian il arte etzizaizkan aztu, ta i1 arte ere laztasun eta garaz– tasunetan iraun zuan, bere burua menderatzeko, ta Jaungoikoari bere damutasuna nolerebait era– kusteko. Jaun aundia lenengo aldiz artu zuan egunean (!nolako su-labea izan zan aren biotza? Bafen ar– tan gertatu zana ~nola adierazi? Negarez urturikan eta arpegia gori-gori egin-da, Jaungoikoari eske– fak ematen zizkan eta barkazioa eskatzen zion, egun artan egiten zuana ederki zekiala. Gero, be– re buruaren. etsai amoratua balitz bezela, jipoyez eta burnizko kate meaz bere gorputza zeatzen zuan, askotan odola zeriola. Astean iru egunean barautzen zan, eta askotan ogi-ur utsaz. Lo txikia :-: 85 :-: