BCCCAP00000000000000000000590

do eman ziolako geratu zan. Gero, auzokoaksen– dagaiak ekartzera joan bear zutelako, irakurgaiak eta irudiak ekafi erazi, ta gauzak .obeto azaltzeko beta zerbait artu zuan. Zerbait geyago esaten asi ezkero, iiunduko zuan ... Oregatik ortan gelditu zi– ran erleen gauzak. Eiztari jaunaren Agufa onelakoa izan zan: Lenago esan dizuedana garbi-garbi ikusten dezute. Batzuek beti ufi ta zorpean; beste batzuek befiz ugari ta eroso bizitzen dira, edo beafean ez beintzat. Erleai begiratu, oiek bezela guztia ga– raiz eta ondo egin, eta beti bear adinakoa izango dezute. Erleak, langiieak izaten irakasten digute. Al– kari laguntzen ere bai. Nagusiago diranai begira– pena ekartzen baita ere. Alpefak ez izaten, gau– zak ez galtzen, ez ondatzen. Azkenik, alegifiean saiatu ezkero, Jaungoikoagan uste osoa jartzen. Gaur egunean, ordea, bestela bizi nai izaten· degu. Ordu gutxi lanean egin, oien erdiak uske– rietan galdu, besteen mendean egon naiez, na– gusiago diranai afokeriz erantzun, alkar artu-ta la• nera joan nai ez, gau ta egun erokerietan ibiii, be– randu etxeratu, irabazten <lana sakabanatu ta an– datu ..... ta gero beafetan arkitzen geranean, gure burua gaizki ikusten degunean, afenkuraka asi ta besteai aitzakia eman. Oll~HOIIOll"l!Otf611011 Lufak jana ematen digu; bafia lanegin•da. Lana I· zintzoago, emana ugariago. :-: 318