BCCCAP00000000000000000000590

zazpireun urte igaroak dira (1223-gafen urtean izan zan), eta alaen~ sasi ofek badirau, ta urteoro · udabefian lafos·edefak ematen ditu. Beste batean, Jaungoikoak bost zauri eder eta zofotz ezafi zizkan, egi-egizkoak, esku-oin-· sayetsean, ortan ere Bere antzekoa izan zedin; eta il arte bizi-biziak izan zituan, min aundia ema– ten ziotela, ta ibiltzeko ere, oinetan zituanak era– gozpen aundia~giten ziotela. Ori bakafik izan balitz, aundia izan afen, utsa izango zan. Afigafizko itzaldiak egiten zituan, eta bide txaretan ibiltzen ziranak, damutu ta bide zu– zenean asi ta irauten zuten. Ezin esan alako gau- .zak osasunean, minez zeudenak sendatzen zitua– la. Gerokoak asmatzen, asafetu-ta zeudenak beren artean adiskide jartzen, afiskuetan zeudenak/aie– tatik ateratzen, eta beste gauz asko egiten. Asis'ko Gotzai eta Uriko Agintaria oso asafe zeuden, eta ori ezin eramanik, Agintari jaunari otsegin zion eta Gotzai jaunaren jauregira eraman .erazi zuan, eta Gotzai jaunari esan zion jafen! ordu artan etxean egoteko, ta antxe pakean jati ziran. Jaungoikoak ofelako doaiak eman ezkero, ezta aritzeko AitaSantuak asko maitatzea, eta adis– kide aundia bezela noiz nai artzea. Toki guztietan ere oso ondo artzen zuten, eta ikusten zutenean txaloka asitzen ziran. Berak ordea, Jesukristori jafaituaz, zerbait sumatzen zuanean igesi joaten zan, eta goratasun guztiak Berari eskaintzen ziz– kan. ilkusi nai al dezu nola? :-: 284 :-: