BCCCAP00000000000000000000590

Beltzetakoa zan gizarajoa. Besteakin izketan asitzen zanean jaren kaikukeriak, entzun bear zi– ran! c:Zer diot nik kaikukeriak? Astakeriak, pizti– keriak, eta esan al dan guztia esan dteke. Bafia Jaungoikoak azken ona eman zion. iBiiobatxoari eskefak! Neska ikastetxetikan etortzean, bere ama ta Sendatzaiie jauna etxeko atean zeuden, izketan. Gaizki dago, esan zuan onek; bildur naiz. Su– kafak utzitzen ez badu, joango zaigula uste det. Urteak ere, asko ditu ta ... Elizakoak heintzat egin ditzala, ustegabean oketena gertatu ez dedin; Biu– ti samara izan da, ta gauz abetako otz-otza. Ez zabartu, ba. Beti kezka ori izango genduke, ta ori lagun txara da. Sendatzaiie jauna joan zanean, Pilarlxoren ama nagatez geratu zan, eta neskarekin otoitz ba– tzuek egin zituan. Oien ondoan neskak Aitonari ikustalditxo bat eman zion, onela: '-Egun on, Aitona: c:zer dio, Jauna? -Ondo; tta i, biiobatxo maite,a? -Ni ederki, Jauna; ez ordea berori, ala esa- ten badu ere, Jauna .. , 1 -,--iZergatik dion ori, ba, maitea? -Oi. .. c:Zergatik esango det, ba, Jauna? Ama negafez dago ta, Jauna... -c:Ama negafez? c:Zer din, ba, amak? ' -iZer duan? Berori Elizakoak egin gabe il– tzeko bilduta. Ori egin gabe iltzea ikaragatia izan– go litzakela esan du, ta berori Zerura zuzen era- :-: 273 :-: 18