BCCCAP00000000000000000000590

nai denana, ire iritzian neretzat txarena ta iretzat onen-onena denana. Jaun oni azaldu akion, eta zein gaudenan oker, i edo ni, berak ikusi ta eraba– kiko din. -Nik etzakiat ik bezela izketan, erantzun zion afebak; esan akiok ik. -Ondo zegon; esango zionat; banan ik nai <lekan zezio-gaya. Esan zan, ba. Pitin batean ixilik egon ezkero, afebak esan zion: idi-beiko zezioa esan akiok. Asi zan, ba gure mutil zafa, ta onela itzegin zuan. Jauna; neguko iiunabar batean sukaldean geundela, gauza bat erabakitzen asi gifian, Bi bei zar kendu gifiuzen, eta oyen ordez zer edo nola– koak ekari bear gifiuzen erabaki nai genduan. Batak, idiak ekartzea obe zaia zion, soroan lan sendoago ta obea egiten zalako, ta orelako la– na egin-da, !ufak ere askoz geyago ematen zua– lako.-Gafiera, soroetan lanik etzanean, eguraldi txaretan eta abar, eriko bideak antolatzeko aria ekari zitekela, eriak alogera edefak ematen zitua– la, ta orela, alde askotara irabazi zitekeala. Besteak beriz, bei gazteak nayago; biga ede– fak bano gauz egokiagorik ez, bere ustean. Lan arinagoa egiten bazuten ere, esnea ta umeakema– ten zuten; ta auen aldean, ganerako irabaziak ai– tatu ere ezin egin ziraiako. Gafiera, etxeko soroak eta baso puskak no– lakoak ziran azaldu zuan mutiiak. Batzuek sendo– samufak, besteak me-gogofak; aldapak eta zela- 148 :-: