BCCCAP00000000000000000000590

tBeti onela,>e'gon bear aLdifiagµ? Guri ere · azke– neko eguna etofiko zaigun, eta bear bada usterik gutxienean: betikoak ez gaitun-da. Ta orduan lzer izango den guretzat? Ordu artako gauzak nere iritzian indar txikia izan bear diten; ezin bestean egiten diftm-ta. Obe uke)J, ba, orairi gauzak ondo erabaki, ta asmo sendo b~t artzea. -Etzegok gaizki esana, erantzun ziqn. afe– bak; neri ere ori bera gogoratu zaidak. -~Nai al den, ba, Apaiz jaun ori atzera zeto– fenean gure etxean geldi. erazitzea, gure joan-e– tofi guztiak al dan garbien azaltzea,· ta cgero, das na dala, biok bere erabakira jartzea, ezeren aitza– kirikan gabe, ofek esaten difiana, naiz ik eta naiz nik zintzo-zintzo egiten difiagula? -Bai, pozik alare; ori bera gogoratu zaidak neri ere. Beti ik nai bezela erabakitzea bafion ohea izango dek neretzat noski. -Beraz, esango rz:ionagu, te? -Bai, bai, esan akiok; ni heintzat ortan na- txeok. -Apaiz jauna efirontz zetofela, gelditu erazi zuten, eta iruak batzaf.etxo bat egin zuten. Beren asmoa erakutsi ziotenean, Apaizjaunak lan ori pozik egingo zuala esan zien, eta bereala ortan flSi ziran. Bizi ziran eran ezin egon ziraia, ta gauzak bein betiko nolerebait erabaki nai lituztekela esan-da,·· anayak Apaizaren aufean bere ~febari esan zion: · · -Biok izandako zezioren bat esan zan:, ik :-: 147 :-: