BCCCAP00000000000000000000590

Egun batean, zakura etzan etxera etofi. Auzo– baztar guztiPtan galde7ka asi zan, banan etzioten ifion ere zakufaren aztarnarik ematen. Bat edo ba– tek eramana izango zala; ostu-ta, bereala gogora~ tu zitzayon: ezin-ikusi aundia ziotela uste zuan-da. Gafiera, artzayak zakufari gofoto aundia artu zio– tela ere esanzioten, eta artzayak iia izango zala ere burura etofi zitzayon. Banan etzan alakorikan izan. lZer, ba? Basoan arkaitz aundi bat bazan, eta beko al– dean bildotx eder bi:!_t eta gure zaku fa, alkaren on– doan, biak iiak, lertu-ta, agiri ziran. Orduan guz– tiak antza eman zioten gertatuari. Bildotxa afapa– tu naiean, aren atzetikan asi zan nonbait; eta era– bat ikaraturik, ark lastefari eman zion, zer egiten zuan if!kin gabe. Arkaitz mutufera iritxitakoan, itxutu-ta eta gelditu ezinik, amilka erori zan; eta zakufa, azkazalak arkaitzean ifistatu-ta, ezin gel– ditu izan zan, eta biak arkaitzatikan bera erori zi- ran, oso ondaturikan geratzen ziraia. . Ortan gelditu ziran zakur-jabearen lau ontzu- . fak. Bafian ori utsa izango zan, beste gauzik ger· tatu izan ezpalitzayo. Zakur bat galtzea, danik onena bada ere, zer <lan badakigu; bafia .zakura bafion a_skoz geyago da norbera,. ta gizon ark gau– za autidiagoak ikusi bear izan zituan. Entzun. Seme-alabak.afo-afoak zituan; aitagandik ori besterik ikasi etzuten-da. Beti sem·e-alabak aita– tzen, beti goratzen, beren alde itzegiten, besteak bafio geyagokoak egiten ... auek asko afotu ziran. :-: 129 :-: 8