BCCCAP00000000000000000000590

Ori eskatzeko, ausardia ta biotz deabrutara bear da. c:Zer esango zuten ori entzun edo ikasi zute– nak? Gero ikusf bear zutena ikusi arte <3.nolako la– fitasuna' izango zuten? iEne! -Ondo dago, esan zion Antoniok. Ori egis zu, ta mandoa nai dezunean ekafi . . Befi ori Uri artan bereala zabaldu zan jezta aritzeko! eta guztiak egunaren zai zeuden. Ba– tzuek Antonioren .alde jafi ziran, Jaungoikoak la– gundu-ta gauz afigafiakegiten zitualak6; beste, ak befiz, biufi ta gaiztoak, Antonioren kalte, gauz ezin esan alako ori egingo etzuala uste zutelako, , ta ofela pafagafi geratuko zalako. Eguna berezi zuten, eta talde aundia_ bildu zan, baikr.istabak eta bai kristau etziranak''. Bonibillo etofi zan (gizon gaizto aren izena da au), ta mandoa iru egunean ezertxo ere jan gabe euki-ta, ekafi zuan. Antoniok, Meza.eman-da, Hostia ekafi zuan, kristau askok begirapen aundiz laguntzen ziotela. Toki jakinera iritxi zanean, mandoari onela itze– gin zion: Ni utsa banai.z'ere, nere eskuetan detan Jaungoiko onen izenean agintzen dizut, Beraga– na alderatu zalteala, zu egin zinduana goratze– ko,- onela, sinistu naiez dutenak lotsatu-nastu~ rikan gelditu ditezen, eta siliisten dutenak, egi oni begirapen aundiagoaz begiratu dezayoten. Antoniok itz auek esateko garai berean, man– do-jabeak zaldal_e bikain-edefa begien aufean be– re abereari ipintzen dlo .... iAlpefik! Mandoa be- :-: 93