BCCCAP00000000000000000000590

argiagoa mando batek izan zuala. jaungoikoak ala nai izan zuan eta ala gertatu zan. Paduatar Antonio Zorionekoa nolakoa izan zan badakizu; egunean-egunean otoitz egiten dio– zula ziur nago, ta amaika lafitasun kendu izango dizula uste det. Zuk asko zor diozu, ta asko mai– te dezu; nik ere bai. Gafiera, gurea da, Prantzis– kotafa; ta aren bikaintasuna gogoratzean biok ·poztuko.gera. Orain irakufiko dezun gertaldi afi– gafi au, aren bidez egifia da, ba. Emen lufean bizi zanean, kristauen alde lan aundia egiten zuan. Iztun bikafia zan, eta elize– tan itzaldi edefak egiten zituan; eta sinisgabeko edo sinistxafeko gizonen batekin egokitu ezkero, zezio izugafiak non nai izaten zituan. Sinistxar auetako batek hein batean esaten zion, Jesukristo Hostian etzegoala, ori gezufa za– ia, ta etiitekela sinistu. Antoniok argi-bide asko · ta edefak esan zizkan, eta gizon gaizto ark zer erantzun etzekian; bana burua makurtu ere naiez. Azkenean esan zion, berak eskatuko zion gauza bat egiten bazuan sinistuko zuala. -Egingo det, ba, erantzun zion Antoniok. ~Zer egitea naidezu? Esan ... -Nere mandoa goseak eukiko det, eta gero zu– regana ekafiko det. Zuk Hostia erakut?tean, nere mandoa, jana utzi-ta, bere aufean makurtzen bada, zuk diozun ori egia dala sinistu ta aitortuko det. jlrakurle maitea! Otzikarak dardaraz nauka. :-: 92 :-: