BCCCAP00000000000000000000548

546 DE VIRTUTIBUS INFUSIS, th. 1, n. 728-729 catione simul cum fide et spe, simultaneitate scilicet physica, sed tan– tum morali (Z'). Quare nos in praesenti ab hac quaestione praescindimus, et hanc vocem assumimus prout significat simultaneitatem physicam vel mora– lem, totum justificationis processum moraliter complectentem, sive fi– des et spes infundantur ante gratiam sanctificantem et caritatem, sive simul cum eis. In justificatione. Hac voce int~lligimus non ipsum instans in quo infundii;ur gratia sanctificans, sed totum processmn in quo justificatio verificatur, scilicet ab instanti in quo adultus sese disponit actibus propriis usque ad infusionem gratiae sanctificantis. Virtutes supernaturales. Juxta alibi dicta, virtus sumi potest sensu stricte philosophico pro lwbitu operativo bono, vel pro principio quo– dam permanenti operationum, ab actibus distincto. In thesi nomine vir– tuiis intell:i.gimus hoc saltem sensu, scilicet pro principio quodam per– manenti operationis, ab actibus distincto, eorumque radice. Theologicae, quarum scilicet objcctum tam materiale quam formale sit ipse Deus, juxta superius praemissa. Fides, spes, caritas. Fides est virtus supernaturalis theologica qua credimus veritates a Deo revelatas propter auctoritatem Dei revelantis Spes est virtus supernaturalis theologica qua speramus a Deo bona supernaturalia propter promissionem divinam. Caritas est virtus supernaturalis thEologica qua diligimus Deum prop– ter seipsum. 729. Censura. a) Quod in justificatione infundantur virtute.s theologicae fidei, spei et caritatis, si nomine virtutis intelligatur ali– quod principium permanens operationum, distinctum ab actibus (sen– su non stricte philosophico), ab omnibus tenetur saltem ut theologice certum. Ad rem Conc. Tridentinum ( 3) dicit ad justificationem requm m adultis per modum dispositionis actus fidei, spei ... , et in cap. 7 ita prosequitur: «Hanc dispositionem setl praeparationem, justificatio ipsa consequitur, quae non est sola peccatorum remissio, sed et sanctificatio et renovatio interioris hominis per voluntariam susceptionem gratiae et donorum». Jamvero haec dona, quae simul cum gratia sanctificanti infundun– tur. aliquid esse debent distinctum ab actibus quibus adulti sese prae– parant ad .iustificationem consequendam; nam distinctio adesse debct inter praeparationem et id quod post praeparationem jam habitam confertur. Sed haec dona, quae simul cum gratia sanctificanti post debitam praeparationem infunduntur, sunt virtutes fidei, spei et caritatis, nam ipsum Conc. Tridentinum (4) ait: «Unde in ipsa justificatione c11m (2) Hanc sententiam tenet SUAREZ, De Gratia, lib. 8, c. 23, n. 12: OAJETANUS. in II-II, q, 6, ª· 2; SCHIFFINI, De Virtutibus, n, 31 sqs.; cfr. PESCH, op, cit.,, n. 48: cfr. LERCHER, op, cit., n. 126. (3) Sess. 6, c. 6; DENZINGER, 798. (4) DENZINGER', 800.