BCCCAP00000000000000000000548

DE EXISTENTIA VffiTUTUM, th. 1, n. 726-728 545 His igitur praemissis de notione virtutis naturalis et supernatura– lis, et de ejus similitudinibus et dis.similitudinibus, ad Tractatus nostri cexpositionem vertendus animus est. CAPUT I DE EXISTENTIA VIRTUTUM SUPERNATURALIUM TAM THEOLOGICARUM QUAM MORALIUM Agendum nobis est in hoc capite: primo, de exi.stentia virtutum i>U:¡:)ernaturalium theologicarum, et secundo, de existentia virtutum mo– ralium. ART. I De existentia virtutum supernaturalium theologicarum In hoc articulo agemus: a) de existentia virtutum supernaturalium theologicarum; et b) de earum numero. § I.-DE EXISTENTIA VIRTUTUM SUPERNATURALIUM THEOLOGICARUM 'THESIS V·: Simul cum g-ratia sanctificanti infunduntur in justificatione vir– tutes theolog-icae, fides scilicet, spes et caritas. 727. Status quaestionis.-Quaeritur in hac thesi utrum in justifica– tione infundantur a Deo in anima virtutes theologicae, habitus scilicet snpernaturales cujus objectum materiale sit ipsemet Deus . (vel saltem aliquid relatum ad Deum), et cujus objectum formale similiter sit ipse Deus, vel üliquod ejus attributuin. RPspondemus affirmative et determinamus in specie quales sint illae ·virtutes, nempe fides spes, et caritas. 7215. Explicatio terminorum.- Simul. Haec vox desumpta est ex Conc. Tridentino (1), et potest dupliciter intelligi, vel de simultaneitate physica, vel morali. Sciendum Ellim est virtutem caritatis esse inseparabiliter connexam cum gratia sanctificanti; virtutes vero fidei et spei posse solas subsiste- re, etsi per peccatum mortale gratia et caritas amittantur. · Nunc autem sunt theologi qui dicunt virtutes fidei et spei infidelibus adultis infundi quando convErsionem suam incipiunt et actus superna– turales eliciunt quibus sese praeparant ad justificationem; quo in casu caritas-virtus supernaturalis theologica-, non infunderetur in justifi- ( 1) Sess, 6, C, 7; DENZINGER, 800, •Jl!IAN. THEOL, DOGM.-llL-36