BCCCAP00000000000000000000548

510 DE GRATIA CHRISTI, th. 31, n. 672 vasquez indicata (16), fuit a Ruiz (17) et ATarcón (18) admissa, ,et ínter hodiernos theologos a Patribus Oberdoerffer et Galtier dissertissime propugnata (19). Expositionem istorum theologorum fere omni ex par– te sequemur. Principium solutionis ,ex eo desumitur quod Deus invenitur per suam essentiam praesens ubicumque suam exercet potentiam atque providen– tiam. Nunc age, Deus agit in omni creatura, quatenus cam producit, eam conservat et ad ipsius quamlibet operationem concurrit. Deus igi– tur substantialiter praesens est in intimo esse crea~urarum; haec est praesentia, uti dicitur, immensitatis. Hinc recte eruitur quod quanto aliqua creatura magis participet operatione Dei, magis etiam partici– pa!, de -ejus praesentia, juxta illud Damasceni: «Magis aliqua creatura participat Dei operationem, magis est zocus Dei» (20l. Cum igitur Deus, in gratia infundenda, effectus producat mirabilis– simos, quos alibi minime efficit, sequitur quod ibi specialiter sit prae– sens. Immo, ii effectus talis sunt naturae ut divinam praesentiam ex seipsis exigant in anima, quae nullo pacto in imaginero Dei transfor– mari potest quin Ipse sign~culo veritatis eam signet. Sub hac igitur ratwne habemus jam in anima, praeter modum ordinarium praesentiae immensitatis, alium modum particularem, etiam substantialem, qll[m inhabitationem appellare solemus. Conc1udere igitur lic-et Deum -esse in creaturis, gratia sanctificanti ornatis, modo infinite intimiori et elevatiori quam in reliquis creaturis, eo quod gratia sanctificans in infinitum praestat supr:a reliqua opera Dei, ita ut merito diccre possimus quod Deus venit ad animam quando ipsam producit, Deus manet in anima eamque inhabitat quando ipsam conservat, Deus recedit ab anima quando peccatum opus gratiae des– trnit, quod Deus intimius intr€t ac animae uniatur, quanto magis ac magis gratia Dei sanctificans augct ac augmentatu:r in anima. Sic igitur gratia producta, gratia conservata, gratia sanctificans de– nique anct,1. per operationem divinam nos alligat cum Deo illa alliga– tione atque permanenti conjunctione quae nomine inhabitationis in– signitur. Talle gratiam, aut quod idem est, operationem maxime prae– sentenJ. divinam qua gratia producitur, conservatur vel augetur, et eo ipso auferre debebis unionem Dei in hoc ordine superiori et divino; Deus equidem, temporibus intermissis prope animam transiens, -eam in– vitabit, illuminabit ac c:xcitabit, sed in anima non intrabit, cum hoc sit proprium solius gratia-e sanctificantis, quae animam consecrat in templum Dei et hospitem divinum introducit. Constat igitur specia– k:m Dei praes-entiam Spiri.tus Sancti obtineri tantum posse per pro– ductionem gratiae sanctificantis, non vero per actus cognitionis et amoris. Instant aliqui Theologi.-Haec tamen explicatio videtur esse insuf– ficiens, eo quod praesentia, per productionem gratiae obtenta, non dis- (16) (17) (18) (19) (20) I, q. 8, a. 3. Disp. 109, s. 3. Disp. 9, c. 9. OBERD0ERFFER, De inhabitatione Spiritus Sancti in animabus justorum, c. 2, pag. 31 sqs.; GALTIER, op. cit., c. 2, pag. 209 SQS. De jide orth., lib. 13; PG., 94, 852.