BCCCAP00000000000000000000548

508 DE GRATIA CHRISTI, th. 31, n, 671 ---.--------- l.º) Aliqui, qui hanc explicationem nobis tradunt: Ipse justus, cu– jusdam qualitatis praedisponentis virtute, ad Deum elevatur Eumque attrahit, non aliter ac horno objectum cognitionis et amoris ad suum intellectum -et voluntatem attrahit (4). 2.º) Alii, e contra, ha.ne aliam ncbis proponunt: Cognitio ac dilec– tio Deum revera non attrahunt ad animam, nam adv-entus D-ei per gra– tiam non est absentis adventus, quandoquidem ejus immensitas -et uni– versalis causalitas Eum nobis reddunt praesentem; attamen, si per im– po;:;sibile Deus abs-ens esset a nobis, caritas, conjuncta fidei, sufficeret ad Deum ibi substantialiter praesentem ,efficiendum (5). Ita Suarez (6), Salmantic-enses (7), Gonet (8), Billuart (9), Franzelin (10), Terri-en, (11), Froget ( 12). 3.º) Sunt denique et alii qui cum Terrien et Froget (13) hanc aliam explicationem nobis tradunt: Ex eo quod Deus producit in nobis gra– tiam et virtutes supernatural-es, jam r-ealiter in nobis praesens per suam substantiam illvenitur. Hoc tam-en modo Deus est ut agens; quapropter ex hoc capite tantum non possemus loqui de praesentia specifice diversa ab illa quam immensitatis vocant. Tamen --et ecce novu.s praesentiae modus- sciendum est quod ad justorum animas pertinet habere directam necnon et immediatam perceptionem Dei jam pra-esenti.s; nam fides, ac praesertim caritas -et donmn sapientiae, quamdam experimentalem cognitionem -eis permittunt, qua-e (cognitio experimentalis) eis jam -ex hac ipsa vita realem ac veram Dei fruitionem donat. Ita Joannes a Sto. Thomrr (14), Gardeil (15) et generatim auctor-es mystici. Crisis.-Nemo est qui infitiari audeat hanc praeassertam divinarum Personarum possessionem constituere realissimum privilegium justo– rum, nam praesentia Dei, quae sic ohtineretur, est aliquid proprium status gratiae, aut saltem status gloriae, cuí status gratiae compara– tur ut praeparatio seu inchoatio. At: a) Non tamen intelligitur quomodo in hoc conslstat praesentla Del per gratiam prout in revelatione continetur. Nam ibi apparet Deus ut nobis pr::teveniens, ut ungucntum suam dulcedinem atque suum odo– rcm nobis commun!cans, ut sigillum suam imaginem imprimens, ut de– nique principium actionis et vitae; Dei adventus manifestatur per nos– trae naturae transformatlonem seu deificationem; Divinitas, sese com– municans personaliter, nostram animam capacem reddit cognoscendi et amandi sicuti antea mlnime poterat. Ergo explicatio illa per viam cognitionis et amorls revelationi conformis esse non videtur. (4) VASQUEZ, in I. q. 8, ª· 3, disp. 30; cfr. TERRIEN, La grtlce et la glorie, t. l. lib. 4, c. 4; DE REGNON, OP. cit., t. 4, pag. 562. (5) Cfr. GALTIER, op. cit., pag. 156 sqs. (6) Cfr. GONZÁLEZ, Suárez frente ·al misterio de la inhabitación, in EstEcl.. 24 (1950), 291-339. (7) De Trinitate. disp. 19, dub. 5, 81-91. (8) Clyp., dls. 13, a. 3, n. 30 sqs. (9) De Trinit., diss. 6, a. 4. (10) De Deo Trino, th. 44. (11) Op. cit., lib. 4, c. 5. 02) Op. cit., c. 5. (13) Loe. cit. (14) De Trinit. mysterio, q. 43, disp. 17, a. 3, n. 9. (15) La structure de l'tlme.. ., t. 2, pag. 6-87; cfr. GALTIER, op. cit., pag. 169 sqs.