BCCCAP00000000000000000000548

H DE VERBO INCARNATO, th. 1, n. 14 --------- SoZUti o nc s Patrum: a) Nescit ut aliis commu-nicet, non vero simpliciter. b) Nescit tamquam hamo, non ve10 stmpliciter (62). II.-PROBATUR THESIS EX APPELLATIONE «FILJUS DEI>. 14. Explicatio terminorum.-• Ad hoc argurnentu:m bene capiendum ncnnullas animadversiones facer-e oportet circa varios et diversos sen– sus quos haec vox <<jilius» suscipere potest. Porro, filius potest aliquis dici sensu proprio et sensu lato. Proprio sensu dicitur ille qui ab alio procedit tamquarn a consubstan– tiali principio eamdem habens quae in patre est essentfam vel specie vei numero. Unde filius hominis erit horno, et fílius Dei erit Deus, eamdem ha– bens naturam seu ,essentiam ac horno vel Deus, nisi forsitan filius non sumatur sensu proprio, sed tantum analogico et participato. Lato sensu et analogico haec vox «jilius» fere innumeras habet sig– nificationes, sive per analogiam ad generationem, sive per analogiam ad ea quae generationem seqnnntur; sic filii vocantur 111i qui in doctrina ab aliquo instruuntur, quasi per quamdam generationem spiritualem ge– nerarentur; hoc sensu dicit Apostolus: «Filioli mci, quos iternm parturio donec jormetur Christus in vobis» ( 1); sic <?.tiam illi qui similes aliis sive ratione idearum sive ratione monl7n..., filii vocantur; qua ratione in evang-eliis commemorantur jilii diaboli, jilii hujus saeculi, etc. (2). Inter omnes istas acceptiones praccipua illa est qua aliquis jilius adoptivus appellatur; per ,eam enim significatur assumptio alicujus ad jus haereditatis ipsi non debitum attento ordi.ne nativitatis. . Istae acceptiones non solum apud nos, sed etiam apud Deum et re– late ad Deum occurnmt. Unde argumentum nostrum fun:lari nequit in eo quod Christus «Filius Dei» appelletur, sed in eo niti debet quod spe– cialissimo modo appelletur, nempe sensu proprio et omnino stricto; se– cus nullum pro divinitate Christi fieri posset validum argumentum. His dictis: a) Chritus loquitur de Deo ut Patre suo, de se ut Filio. «Confiteor tibi, Pater, Domine coeli et terrae ... Omnia tradita sun't a Patre meo, et nemo scit Filium nisi Pater, nequc Patrem novit quis nisi Filius» (3). «Pater mi, si possibile est, transeat a me ... » ( 4). b) Sed ,etiam alii vocantnr fílii, eorumque Deus est etiam Pater: «Sic luceat lux vestra coram hominibus ut videant opera vestra bona et glorificent Patrem 1 1 estrum qui in cae lis est» ( 5). me les autres. En fin. les crit\oues l!beraux ne reconnais'tnt en ,Tesús une na– ture ni done une sclf'nce divine, aff!rment sans d!st!nct!on ni restriction son !gnorance.>> (LEBRETON, op. cit.. nag 2'.12.l (62) Cfr. LEBRETON, op. cit., ubi a pag, 447-470 textus Patrum considerat et erro- rem agnoetarum fus!us exponit. (1) Ad Gal., 4, 19. (2) I,c., 16, 8: 20, 34; 1 Joan., 3; 10; Act Apost., 13, 10. (3) Mt., 11, !l5. (4) Mt., 2tl, 39. (5) Mt., 5, 16.